Nie kocham męża.

Powrót to dopiero początek trudnej drogi...

Moderator: Moderatorzy

viona
Posty: 69
Rejestracja: 25 kwie 2021, 23:57
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: viona » 06 lip 2021, 17:23

Na pewno miło pomyśleć, że gdzieś jest grupa ludzi, którzy mieliby by ochotę pogadać na żywo o tych problemach, które są takie trudne. I można by z nimi prywatnie spędzać czas. Jednak nie mam odwagi, ani też może.. siły. Sama nie wiem. Swego czasu, jako bardzo młoda osoba dużą część mojej aktywności to były rekolekcje, spotkania w grupach oazowych itp. Nie był to zły czas, ale teraz boję się przesadzić. A poza tym czas.. No nie wiem. Cały czas się waham, i myślę czy pójść tam. Pozdrawiam wszystkich! Z Bogiem!

JolantaElżbieta
Posty: 748
Rejestracja: 14 wrz 2017, 8:03
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: JolantaElżbieta » 06 lip 2021, 19:52

viona pisze:
06 lip 2021, 17:23
Na pewno miło pomyśleć, że gdzieś jest grupa ludzi, którzy mieliby by ochotę pogadać na żywo o tych problemach, które są takie trudne. I można by z nimi prywatnie spędzać czas. Jednak nie mam odwagi, ani też może.. siły. Sama nie wiem. Swego czasu, jako bardzo młoda osoba dużą część mojej aktywności to były rekolekcje, spotkania w grupach oazowych itp. Nie był to zły czas, ale teraz boję się przesadzić. A poza tym czas.. No nie wiem. Cały czas się waham, i myślę czy pójść tam. Pozdrawiam wszystkich! Z Bogiem!
Na skajpie są grupy modlitewne - o 0730 - Jutrznia, o 1500 - Koronka, o 2030 - modlitwy w różnych intencjach, o 2130 - Różaniec, o 2200 - modlitwy w różnych intencjach, oprócz tego każdy z nas jest dostępny przez cały dzień na pogadanie, na podtrzymanie na duchu, na wysłuchanie w zależności od potrzeb - polecam :-)

viona
Posty: 69
Rejestracja: 25 kwie 2021, 23:57
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: viona » 11 lip 2021, 10:55

Dziękuję JolantaElżbieta za dobre słowo i informację. Nie wiem czy akurat ta forma modlitwy mi odpowiada. Czy muszę się pokazywać kiedy się modlimy łącząc się przez Skype?
Poza tym mam ogromny lęk, wcześniej nieuświadomiony, że w ognisku w realu czy gdziekolwiek gdzie nie będę anonimową osobą, nie będę przyjęta na równi z innymi że względu na to że to ja zdradzałam. No bo co wejdę pierwszy raz i na pytanie o problemy powrotem "Hej to ja zdradzałam, a teraz mam problem, bo nie mam normalnego małżeństwa i nie kocham męża!" Część osób na pewno pomyśli to po co to przyszłaś, sama jesteś sobie winna itd.
Pozdrawiam! Z Bogiem!

Caliope
Posty: 3013
Rejestracja: 04 sty 2020, 12:09
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: Caliope » 11 lip 2021, 19:04

viona pisze:
11 lip 2021, 10:55
Dziękuję JolantaElżbieta za dobre słowo i informację. Nie wiem czy akurat ta forma modlitwy mi odpowiada. Czy muszę się pokazywać kiedy się modlimy łącząc się przez Skype?
Poza tym mam ogromny lęk, wcześniej nieuświadomiony, że w ognisku w realu czy gdziekolwiek gdzie nie będę anonimową osobą, nie będę przyjęta na równi z innymi że względu na to że to ja zdradzałam. No bo co wejdę pierwszy raz i na pytanie o problemy powrotem "Hej to ja zdradzałam, a teraz mam problem, bo nie mam normalnego małżeństwa i nie kocham męża!" Część osób na pewno pomyśli to po co to przyszłaś, sama jesteś sobie winna itd.
Pozdrawiam! Z Bogiem!
To tak jak ja bałam się napisać, że kiedyś piłam alkohol, a nic się nie stało. Może i nawet u mnie na Sycharze się otworzę.

sajmon123
Posty: 865
Rejestracja: 16 lis 2020, 22:57
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie kocham męża.

Post autor: sajmon123 » 16 lip 2021, 0:39

viona pisze:
11 lip 2021, 10:55
Dziękuję JolantaElżbieta za dobre słowo i informację. Nie wiem czy akurat ta forma modlitwy mi odpowiada. Czy muszę się pokazywać kiedy się modlimy łącząc się przez Skype?
Poza tym mam ogromny lęk, wcześniej nieuświadomiony, że w ognisku w realu czy gdziekolwiek gdzie nie będę anonimową osobą, nie będę przyjęta na równi z innymi że względu na to że to ja zdradzałam. No bo co wejdę pierwszy raz i na pytanie o problemy powrotem "Hej to ja zdradzałam, a teraz mam problem, bo nie mam normalnego małżeństwa i nie kocham męża!" Część osób na pewno pomyśli to po co to przyszłaś, sama jesteś sobie winna itd.
Pozdrawiam! Z Bogiem!
Aż tak źle oceniasz wspólnotę Sychar? Czy Jezus odrzucił Marie Magdalenę? Nie znam wszystkich ognisk znam tylko jedno. Znam za to ludzi na forum, którzy chodzą do różnych ognisk. Na tej podstawie, mogę Ci powiedzieć, że na 100 procent (są różni ludzie, ale w ognisku nie jest tylko jedna osoba) nikt nie będzie Cię potępiał, a wręcz przeciwnie. Nie ma czego się bać.

viona
Posty: 69
Rejestracja: 25 kwie 2021, 23:57
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: viona » 18 lip 2021, 20:07

sajmon123 pisze:
16 lip 2021, 0:39
viona pisze:
11 lip 2021, 10:55
Dziękuję JolantaElżbieta za dobre słowo i informację. Nie wiem czy akurat ta forma modlitwy mi odpowiada. Czy muszę się pokazywać kiedy się modlimy łącząc się przez Skype?
Poza tym mam ogromny lęk, wcześniej nieuświadomiony, że w ognisku w realu czy gdziekolwiek gdzie nie będę anonimową osobą, nie będę przyjęta na równi z innymi że względu na to że to ja zdradzałam. No bo co wejdę pierwszy raz i na pytanie o problemy powrotem "Hej to ja zdradzałam, a teraz mam problem, bo nie mam normalnego małżeństwa i nie kocham męża!" Część osób na pewno pomyśli to po co to przyszłaś, sama jesteś sobie winna itd.
Pozdrawiam! Z Bogiem!
Aż tak źle oceniasz wspólnotę Sychar? Czy Jezus odrzucił Marie Magdalenę? Nie znam wszystkich ognisk znam tylko jedno. Znam za to ludzi na forum, którzy chodzą do różnych ognisk. Na tej podstawie, mogę Ci powiedzieć, że na 100 procent (są różni ludzie, ale w ognisku nie jest tylko jedna osoba) nikt nie będzie Cię potępiał, a wręcz przeciwnie. Nie ma czego się bać.
Witaj sajmon123. To nie była ocena wspólnoty tylko wyrażenie mojej obawy, lęku. Ludzie mają swoje wady i słabości więc zdarzają się różne reakcje.
Pozdrawiam! Z Bogiem!

Ruta
Posty: 3297
Rejestracja: 19 lis 2019, 12:00
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: Ruta » 18 lip 2021, 23:10

Nic się nie przejmuj. Dawaj na spotkanie. Sychar to nie wspólnota smutnych, pokrzywdzonych i zdradzonych, i do tego jeszcze pełnych pretensji wobec tych co zdradzali, pili, i co tam jeszcze, gotowych rzucać kamieniami w tych "niedobrych", ale wspólnota trudnych małżeństw. Czyli trudnych małżonków. Nie będziesz ani pierwszą, ani ostatnią zapewne, która coś w swoim małżeństwie zawaliła. I do tego podział na tych krzywdzących i krzywdzonych, jest bardzo wątpliwy - bo udział w kryzysie mają zawsze małżonkowie wspólnie. Jak to w małżeństwie, wszystko robimy razem, także w kryzysy wpadamy wspólnie.
Pozałam osoby z różnych ognisk, wszystkie fantastyczne. Niezależnie od tego, kto tam i czym się przyczynił do kryzysu w małżeństwie, a ile osób tyle historii. Zapewniam, że spotkasz się ze zrozumieniem i dostaniesz mnóstwo wsparcia. Poza tym jeśli masz zobawy, to warto wiedzieć, że każdy na spotkaniu mówi tyle tylko o sobie, ile jest gotowy powiedzieć. A otworzyć można się w wolności wtedy, gdy już czuje się bezpiecznie. Czyli zwykle w Sycharze bardzo szybko :))))
Z Panem Bogiem :)

viona
Posty: 69
Rejestracja: 25 kwie 2021, 23:57
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: viona » 01 sie 2021, 14:25

Czasami wydaje mi się, że lepiej byłoby zamieszkać osobno. Przecież ja nawet w sprawie wymiany wanny muszę "potrząsać" moim mężem kilka razy, żeby zainteresował go temat na tyle, aby dokończyć rozmowę z wiążącymi wspólnymi wnioskami. A co dopiero nasze sprawy.. To chyba trzeba by odłupywać dynamitem jego skorupę. Wiem, wygląda jakbym to ja miała ciągle jakieś problemy
i ciągle się czepiała. Ale w sumie to od zawsze ja ciągnę całość tematu. Może gdybym zamieszkała osobno to by się wreszcie ocknął. Chociaż wątpię... Wiem, że wiele osób tutaj też jest samotne w małżeństwie, ale naprawdę czasami się zastanawiam czy nie lepiej byłoby mi w kontemplacyjnym zgromadzeniu zakonnym, :( albo gdzieś gdzie wiem że nie muszę się zastanawiać nad tym czy ten człowiek wie w ogóle co się wokół niego dzieje.
Dobra.. Wyrzuciła trochę z siebie. Odrobinę mi lżej. Jeśli nudzę to przepraszam. :)
Pozdrawiam wszystkim! Z Bogiem!

Caliope
Posty: 3013
Rejestracja: 04 sty 2020, 12:09
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: Caliope » 01 sie 2021, 23:23

Z tego co teraz napisałaś to obojgu wam jakoś zbytnio nie zależy by być razem. Mąż lekceważy co do niego mówisz. Tu chyba by pomogła terapia par, nie wyprowadzka, bo w tym stanie nie wiem czy byś chciała kiedykolwiek wrócić, a jemu chyba teraz wszystko jedno. Oboje musicie chcieć naprawiać co popsuliście, a ty poszłaś na terapię? bo nie doczytałam.

viona
Posty: 69
Rejestracja: 25 kwie 2021, 23:57
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: viona » 02 sie 2021, 16:30

Caliope pisze:
01 sie 2021, 23:23
Z tego co teraz napisałaś to obojgu wam jakoś zbytnio nie zależy by być razem. Mąż lekceważy co do niego mówisz. Tu chyba by pomogła terapia par, nie wyprowadzka, bo w tym stanie nie wiem czy byś chciała kiedykolwiek wrócić, a jemu chyba teraz wszystko jedno. Oboje musicie chcieć naprawiać co popsuliście, a ty poszłaś na terapię? bo nie doczytałam.
Nie zmuszę męża do indywidualnej a namówię go do terapii par.?Może to i prawda, że nie mamy motywacji do działań na rzecz naszego związku.
No ale przecież z tym problemem tutaj przyszłam.
A iść na terapię to nie to samo co iść po bułki do sklepu.Chociaż i z tym mam czasem problem. Nie będę wchodzić w szczegóły.
Pozdrawiam wszystkich! Z Bogiem!

Caliope
Posty: 3013
Rejestracja: 04 sty 2020, 12:09
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: Caliope » 02 sie 2021, 17:31

viona pisze:
02 sie 2021, 16:30
Caliope pisze:
01 sie 2021, 23:23
Z tego co teraz napisałaś to obojgu wam jakoś zbytnio nie zależy by być razem. Mąż lekceważy co do niego mówisz. Tu chyba by pomogła terapia par, nie wyprowadzka, bo w tym stanie nie wiem czy byś chciała kiedykolwiek wrócić, a jemu chyba teraz wszystko jedno. Oboje musicie chcieć naprawiać co popsuliście, a ty poszłaś na terapię? bo nie doczytałam.
Nie zmuszę męża do indywidualnej a namówię go do terapii par.?Może to i prawda, że nie mamy motywacji do działań na rzecz naszego związku.
No ale przecież z tym problemem tutaj przyszłam.
A iść na terapię to nie to samo co iść po bułki do sklepu.Chociaż i z tym mam czasem problem. Nie będę wchodzić w szczegóły.
Pozdrawiam wszystkich! Z Bogiem!
Oczywiście, że to nie bułki, ale tobie by pomogła byś stanęła na nogi, ale trzeba chcieć iść po pomoc. Męża nie zmusisz, ale przez swoją pracę masz szansę na wszystko.

viona
Posty: 69
Rejestracja: 25 kwie 2021, 23:57
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: viona » 15 sty 2022, 11:41

Witajcie! Chciałabym powiedzieć, że się cieszę, bo mój mąż kupuje mi prezenty z okazji np urodzin. Bo wspomniało obrączkach, które na jego życzenie "znalazłam" w domu i była nawet myśl o zakupie nowych, bo już są za małe na nas. Tymczasem ten sam człowiek ogląda prawie codziennie wróżki, jasnowidzów wszelkiej maści, a upomniany przeze mnie w końcu przyznał mi rację, żeby potem znów robić to samo. Niestety kiedyś zwyczajnie przysnął przy komputerze i zauważyłam, że siedzi na portalu typu erotycznego na jakimś profilu paniusi trochę starszej od mnie i mieszkającej w naszym mieście. Potajemnie weszłam na ten portal i okazało się że mój mąż szuka cyt"stałej dyskretnej relacji" :shock:. Jeszcze taki nick sobie zrobił że prawie całe nazwisko w niego wrzucił o zgrozo. Po tym szoku nie wiedziałam co robić. Przecież to on nigdy nie chciał rozwodu, to on chodzi co niedzielę na Mszę świętą, modli się codziennie. Bardzo dużo mnie kosztowało zacząć rozmowę z nim, ale zapytałam w końcu o co chodzi. Najpierw próbował mnie zbyć udając że tego faktu nie ma. A kiedy mu pokazałam screeny z jego profilu powiedział że tam się nie da znaleźć żadnej relacji. Niestety nie usłyszałam przepraszam, ani słów jakiejś skruchy. Wiem że jest ciężko i nasze małżeństwo nie ma cech dobrego związku ale nie chcę żeby mój mąż poszedł do piekła. I nie jestem z nim tylko dlatego że coś tam z kimś innym było trudno skleić i dlatego że zachorowałam. To też mu powiedziałam, po czym usłyszałam tylko jedno zdanie : masz rację muszę to usunąć, tylko nie wiem jak. Znowu się na nim zawiodłam i to bardzo. Znowu nie było szczerej rozmowy o nas.,tylko odpowiedź w wyniku konfrontacji. Nie mam zamiaru już wchodzić na ten ohydnym portal i sprawdzać co tam się dzieje,chociaż miałam na to ochotę. Teraz mój mąż znowu stosuje chyba taktykę uładzania wszystkiego na zewnątrz, aby jakoś tam leciało. Sama nie wiem jak to odczytać. Teraz mi robi rano herbatki kiedy mamy wolne oboje, jak to kiedyś bywało. Obowiązki domowe prawie zawsze jakieś tam bierze na siebie. Ja wiem, że języki miłości są różne, ale co mi po tych wszystkich czynnościach, jeśli nie wiem co on myśli co czuje, i czy chce coś dalej robić z naszym związkiem. Czuję się jakby mydlono mi oczy. Dla świętego spokoju mój mąż potrafi bardzo wiele zrobić.
Pozdrawiam Was serdecznie! Z Bogiem!

Awatar użytkownika
ozeasz
Posty: 4347
Rejestracja: 29 sty 2017, 19:41
Jestem: w separacji
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie kocham męża.

Post autor: ozeasz » 15 sty 2022, 18:47

Czyli mówisz o tym, że czujesz sie nieszczęśliwa, zrozpaczona, bezsilna a źródło tego stanu upatrujesz w mężu? Dobrze zrozumiałem tych kilka Twoich postów?

Czy chcesz wziąć odpowiedzialność za swoje życie, wybory, zachowania, emocje? Jesli tak, to warto przede wszystkim szukać w sobie co takiego sie stało, że doprowadziło to Ciebie do takiego miejsca w jakim jesteś?
viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
Jednak, z perspektywy czasu, widzę że byliśmy niedojrzali, oboje z nieuświadomionymi problemami i poranieniami, czego efektem był zbyt szybki ślub i chyba nie dobranie się. Tak naprawdę weszliśmy w małżeństwo zbyt szybko i bardzo cieleśnie. To miało swoje konsekwencje. Bardzo szybko okazało się, że w wielu sprawach się różnimy.
Czy dobrze rozumiem że upatrujesz rozpadu więzi i kryzysu z powodu niedobrania i różnic? A to nie jest Twoja percepcja?

Bo jeśli tak, to w związku z tym wiąże się z tym konkretne nastawienie(np. niechęć do męża) oraz konkretne emocje a więc np. rozczarowanie, To wiąże się bezpośrednio z tego jak widzisz i oceniasz świat a przy okazji męża, jak myślisz, może tak być?
Miłości bez Krzyża nie znajdziecie , a Krzyża bez Miłości nie uniesiecie . Jan Paweł II

viona
Posty: 69
Rejestracja: 25 kwie 2021, 23:57
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Nie kocham męża.

Post autor: viona » 15 sty 2022, 22:25

Witaj Ozeasz
Dziękuję Ci za wypowiedź.
ozeasz pisze:
15 sty 2022, 18:47
Czyli mówisz o tym, że czujesz sie nieszczęśliwa, zrozpaczona, bezsilna a źródło tego stanu upatrujesz w mężu? Dobrze zrozumiałem tych kilka Twoich postów?

Czy chcesz wziąć odpowiedzialność za swoje życie, wybory, zachowania, emocje? Jesli tak, to warto przede wszystkim szukać w sobie co takiego sie stało, że doprowadziło to Ciebie do takiego miejsca w jakim jesteś?
viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
Jednak, z perspektywy czasu, widzę że byliśmy niedojrzali, oboje z nieuświadomionymi problemami i poranieniami, czego efektem był zbyt szybki ślub i chyba nie dobranie się. Tak naprawdę weszliśmy w małżeństwo zbyt szybko i bardzo cieleśnie. To miało swoje konsekwencje. Bardzo szybko okazało się, że w wielu sprawach się różnimy.
Czy dobrze rozumiem że upatrujesz rozpadu więzi i kryzysu z powodu niedobrania i różnic? A to nie jest Twoja percepcja?

Bo jeśli tak, to w związku z tym wiąże się z tym konkretne nastawienie(np. niechęć do męża) oraz konkretne emocje a więc np. rozczarowanie, To wiąże się bezpośrednio z tego jak widzisz i oceniasz świat a przy okazji męża, jak myślisz, może tak być?
Pisząc tutaj liczymy wszyscy zazwyczaj na poznanie zdania innych osób w naszych sytuacjach, które jest bardziej obiektywne niż nasze własne, bo patrząc z boku widzi się inaczej. Niemniej jednak sam przyznasz, zawsze ten punkt widzenia naznaczony jest w jakąś dozą subiektywizmu - to normalne. Dlatego też, owszem zgadzam się że powinnam najpierw myśleć o zmianie samej siebie, ale nie zgodzę się że przyczyny moich problemów życiowych upatruję w małżonku.
Jak widać, tu - niestety - w życiu wszystko może się zdarzyć. Nikt nie jest idealny, ale wydarzenia typu szukanie sobie kochanki na portalu internetowym to, zwłaszcza w tym gronie, z każdego punktu widzenia jest obiektywne zło. Nie czekałam na niczyje głaskanie wz związku z tym, ale chociaż cień współczucia by się przydał. Broniłam się trochę przed takim emocjonalnym podejściem. Jednak zwrócenie uwagi tylko na aspekt mojej skrzywionej percepcji odczułam trąci mi trochę zaszufladkowaniem mojej osoby.
Pozdrawiam wszystkich! Z Bogiem!

Sefie
Posty: 623
Rejestracja: 23 paź 2021, 23:01
Jestem: już po kryzysie
Płeć: Mężczyzna

Re: Nie kocham męża.

Post autor: Sefie » 16 sty 2022, 0:19

viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
Witajcie!
Jestem mężatką, 20 kilka lat po ślubie, mieszkamy z mężem i dorosłymi dziećmi.
Gratuluję stażu!
viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
Jednak, z perspektywy czasu, widzę że byliśmy niedojrzali, oboje z nieuświadomionymi problemami i poranieniami, czego efektem był zbyt szybki ślub i chyba nie dobranie się. Tak naprawdę weszliśmy w małżeństwo zbyt szybko i bardzo cieleśnie. To miało swoje konsekwencje.
Gratuluję zgłębienia się w sprawy sprzed 20 lat.
viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
Nastawienie było pozytywne ale z czasem czułam się samotna, chociaż nie było kłótni i mąż był zgodny, pomocny, w miarę pracowity. Myślę, że nie mieliśmy wspólnych chwil, swojego świata a intymność też zaczęła kuleć. Mąż robił mi awanturę kiedy chciałam o tym rozmawiać, ciągle był "niewyspany". Ja też dołożyłam pewnie swoje kamyczki, bo miałam często jakieś uwagi w pożyciu. Teraz mi się wydaje, że to nie była miłość. Wiem, że to decyzja ale moja na pewno była niedojrzała. Prosilam męża o to żeby się poprawiła ilość może jakość naszego seksu, ale tak naprawdę chodziło o całość. Mówiłam że jak się to nie poprawi to chyba się rozwiodę. Nie wiem czy potrafiłabym znaleźć wtedy rozwiązanie, gdyby chciał rozmawiać.Mam wrażenie, że on izoluje się od wszystkich, w tym od mnie. Rozmowy są ale o wszystkim, tylko nie o nas.
Samo niedobranie w małżeństwie jeśli chodzi o sprawy łóżkowe to nie jest duży problem. Jedna strona zawsze może zaczekać. Tutaj ważna jest otwartość na te sprawy obu storn, zamknięcie jednej to oddalenie drugiej.
Miłość to nie zakochanie, miłość to wybór. Wybrałaś go z jakiś względów. Może pochopnie może nie. Może warto przeanalizować swój dom rodzinny i dom męża. Może czegoś Ci brakowało. Jesteś pewna, że była to rozmowa a nie stawienia żądań? Znałaś jego pod tym kątem wcześniej? Jakoś się w końcu dobraliście. Nagle ostygł?
viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
W końcu po kilkunastu latach stało się.Szatan znalazł lukę u mnie w sercu, bo czułam się nieszczęśliwa. Wydawało mi się że w jednym a potem następnym związku pozamałżeńskim znajdę to czego nie mam w domu.Może na szczęście ostatecznie nigdy nie wprowadziłam się z domu. Zakończyłam kilkuletnią relację na odległość z wielu powodów. Po drodze był moment kiedy chciałam rozwodu.
No i masz. Relacji miałaś kilka. Nie miałaś przemyśleń po każdej z nich? Z mężem nie rozmawiałaś, że coś nie trybi? Może warto naoliwić swoją maszynę a nie części zapasowych szukać gdzieś indziej. Kilka lat, przyznam, że grubo. A nie myślałaś, że po każdej relacji jest coraz gorzej?
viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
Mój mąż na to że życie mu się wali bo będzie musiał płacić alimenty. Byłam w szoku. Myślałam że chodzi mi o mnie i o rodzinę.
Może chodziło mu o pieniądze. Może sam był w szoku. Może to Twój odbiór a on boi się uzewnętrznić.
viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
Buntowałam się też przeciwko Bogu i wciąż wracały do mnie myśli jak to pogodzić wiarę i moje szczęście. A Bóg sobie stopniowo we mnie drążyl i róż nymi wydarzeniami przypominał o sobie.Pokazał mi, że Jego miłość jest twarda, ale jest. Moje nawrócenie wciąż trwa i mam nadzieję że będzie trwało do końca życia. Jednak jeszcze wiele mi brakuje do prawdziwego życia sakramentalnego.
No tak, On tak działa.
viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
Nie umiem go kochać. Nie umiem nieraz miłego słowa mu powiedzieć. Próbowałam zacząć rozmowę o nas ale zostałam odrzucona pod pretekstem braku czasu. A teraz sama się boję znów zacząć. Boję się że wykrzyczę mężowi że go nie kocham. Chcę szanować sakrament i być blisko Boga.
Pokochałaś go 20 lat temu, może miłości naiwną ale pokochałaś. Może warto wykrzyczeć co Cię boli jak inaczej się nie da.
viona pisze:
01 maja 2021, 14:26
Z małżeństwa mamy zakupy, rachunki, rozmowy na tematy ogólne, nawet religijne i stół.Czasem aż mnie skręca, bo po cichu mam ochotę krzyczeć i uciec albo jego wygonić. A z drugiej strony szkoda mi tego, bo nadal mam może i głupią nadzieję że Bóg to uzdrowi. Przecież On wszystko może.
Pozdrawiam wszystkich! Z Bogiem!
Tworzycie dom, macie jakąś spójność. Jak widać jednak rozmawiacie. Masz ochotę krzyczeć. Krzycz! Może tak trafisz jak nie mogłaś wcześniej.
Uzdrowi, jak zaprosicie oboje Jego do tego.
viona pisze:
02 maja 2021, 18:50
ale napisałam tutaj, bo czasem nie wiem jak postępować.
Dobrze trafiłaś. Może się uda pomóc.
viona pisze:
02 maja 2021, 18:50
Czuję jakby mój mąż był w jakiejś niedostępnej twierdzy. Myślę, że to za sprawą poważnych już teraz problemów takich jak kompulsywne obżarstwo, jakieś inne chyba nerwice(mąż dużo mówi do siebie, a często nie docierają do niego bodźce z otoczenia). Poza tym raczej ma problem z pornografią i masturbacją. Nie umiem nawet pisać o tym w jakich sytuacjach go zastałam ostatnio, bo nie wiedziałam, że tak jest źle.
Obżarstwo - psychoterapia. Z czego to wynika? Zaczęło się niedawno?
Porno - wiesz czy się domyślasz?
viona pisze:
02 maja 2021, 18:50
Poza tym on w ogóle mnie nie pociąga.
Zgaduję, że psychicznie i fizycznie. Jedno i drugie można wyleczyć.
viona pisze:
06 cze 2021, 0:31
Chciałbym też rozwijać swoje zainteresowania, bo są rzeczy które przynoszą mi radość. Nie wiem czy będę mieć na to siłę.. tak ogólnie. Trochę spraw utrudnia mi to zadbanie o siebie, ale nie jest tragicznie. Jakoś nie mogę się zebrać, żeby iść gdzieś do terapeuty. Bardziej jest to potrzebne mojemu synowi, mężowi. A ja sama jestem zmęczona.
Pasje, warto a nawet trzeba rozwijać. Bóg dał nam talenty aby je zgłębiać. Dla Ciebie to będzie odskocznia od problemów codziennych i paliwo do życia. Pasje i szczęście jednego z małżonków mogą zarazić drugiego.
viona pisze:
05 lip 2021, 0:25
Nie mam jednak nikogo komu mogę się wyżalić Może ta co zdradzała nie powinna się żalić na swój los. A może zwyczajnie takie mamy czasy że trudno o przyjaciół. Ja np nie umiem jakoś nikomu zaufać, a osoby która uważałam za bliskie mi okazały się niechętne do szczerych rozmów.
Jeśli nie zdradzasz swoich szczegółów osobistych, tutaj możesz żalić się ile wejdzie :D
viona pisze:
11 lip 2021, 10:55
Poza tym mam ogromny lęk, wcześniej nieuświadomiony, że w ognisku w realu czy gdziekolwiek gdzie nie będę anonimową osobą, nie będę przyjęta na równi z innymi że względu na to że to ja zdradzałam. No bo co wejdę pierwszy raz i na pytanie o problemy powrotem "Hej to ja zdradzałam, a teraz mam problem, bo nie mam normalnego małżeństwa i nie kocham męża!" Część osób na
Tutaj co najwyżej można oceniać postawę nie osobę.
viona pisze:
01 sie 2021, 14:25
Czasami wydaje mi się, że lepiej byłoby zamieszkać osobno. Przecież ja nawet w sprawie wymiany wanny muszę "potrząsać" moim mężem kilka razy, żeby zainteresował go temat na tyle, aby dokończyć rozmowę z wiążącymi wspólnymi wnioskami. A co dopiero nasze sprawy.. To chyba trzeba by odłupywać dynamitem jego skorupę. Wiem, wygląda jakbym to ja miała ciągle jakieś problemy
i ciągle się czepiała. Ale w sumie to od zawsze ja ciągnę całość tematu. Może gdybym zamieszkała osobno to by się wreszcie ocknął.
A może go do tego przyzwyczaiłaś wyręczając? Może zostaw go z walącymi się problemami.
viona pisze:
15 sty 2022, 11:41
Tymczasem ten sam człowiek ogląda prawie codziennie wróżki, jasnowidzów wszelkiej maści, a upomniany przeze mnie w końcu przyznał mi rację, żeby potem znów robić to samo. Niestety kiedyś zwyczajnie przysnął przy komputerze i zauważyłam, że siedzi na portalu typu erotycznego na jakimś profilu paniusi trochę starszej od mnie i mieszkającej w naszym mieście. Potajemnie weszłam na ten portal i okazało się że mój mąż szuka cyt"stałej dyskretnej relacji" :shock:. Jeszcze taki nick sobie zrobił że prawie całe nazwisko w niego wrzucił o zgrozo.
Mąż łamie 1 i najważniejsze przykazanie. Sam miałem z tym problem. Skończyło się na dręczeniach nocnych i poznaniu czym jest zło. Nikomu nie życzę ...
Mąż dał nick z nazwiskiem albo czymś podobnym, możliwe że to głupota i nie przemyślał tego co robi. Jak ktoś zdradza raczej robi to w dużej dyskrecji. Taka otwartość ze swoimi danymi? Osobiście wątpię. Może to chęć rewanżu?!
viona pisze:
15 sty 2022, 11:41
Znowu się na nim zawiodłam i to bardzo. Znowu nie było szczerej rozmowy o nas.,tylko odpowiedź w wyniku konfrontacji. Nie mam zamiaru już wchodzić na ten ohydnym portal i sprawdzać co tam się dzieje,chociaż miałam na to ochotę. Teraz mój mąż znowu stosuje chyba taktykę uładzania wszystkiego na zewnątrz, aby jakoś tam leciało. Sama nie wiem jak to odczytać.
Moje pytanie kto tu ma więcej za uszami? Nie odpowiadaj ...
Mąż zrobił głupotę, może głupio mu się przyznać, szwankuje u Was rozmowa. Na pewno dobrze ją prowadzisz? Atak czy rozmowa?
viona pisze:
15 sty 2022, 22:25
Dlatego też, owszem zgadzam się że powinnam najpierw myśleć o zmianie samej siebie, ale nie zgodzę się że przyczyny moich problemów życiowych upatruję w małżonku.
Tutaj zacząłbym od nie szukania lewych znajomości.
viona pisze:
15 sty 2022, 22:25
Nie czekałam na niczyje głaskanie wz związku z tym, ale chociaż cień współczucia by się przydał.
Nie licz na to :D
Miłości bez krzyża nie znajdziecie, a krzyża bez miłości nie uniesiecie.
Jan Paweł II

ODPOWIEDZ

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 11 gości