Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Refleksje, dzielenie się swoimi przeżyciami...

Moderator: Moderatorzy

Sarah
Posty: 372
Rejestracja: 01 maja 2020, 13:46
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Sarah » 20 sty 2022, 12:42

Flawless pisze:
20 sty 2022, 11:38
Ja również pracuje, teraz chwilowo na macierzyńskim - płatnym, ale moje zarobki są nieporównywalnie niższe.
Brzmi to, jakbyś w jakiś sposób uzależniała wartość człowieka od jego zarobków :(
Flawless pisze:
20 sty 2022, 11:38
Jest uczciwy, nigdy mnie nie okłamał,
Nie chcę niczego sugerować, ale czy jesteś całkowicie pewna? Odsunięcie się od partnera, brak dotyku, pocałunków, chłód emocjonalny w wielu przypadków, również w moim, skrywał pospolitą zdradę.
Flawless pisze:
20 sty 2022, 11:38
Jest bardzo uczuciowy, przez co tak go boli moja zdrada emocjonalna.
I dlatego wywleka to po kilkunastu latach, w momencie, kiedy jesteś wyraźnie osłabiona (też przychylam się do opinii, że może to być depresja poporodowa).
Flawless pisze:
20 sty 2022, 11:38
moja wątpliwa moralnością.
Nadal nie napisałaś o co chodzi z tą wątpliwą moralnością... Za to mąż jawi się w Twoim opisie jako człowiek mściwy, pamiętliwy.
Flawless pisze:
20 sty 2022, 11:38
Jest życzliwy i pomocny, nie odmawia pomocy rodzinie, znajomym.
A Tobie, żonie, w trudnej sytuacji życiowej?
Flawless pisze:
20 sty 2022, 11:38
Osobiście zawsze w pierwszej kolejności szukam winy w sobie
Łakomy kąsek dla wszelkiej maści toksyków i przemocowców.
"Zamiast ciągle na coś czekać, zacznij żyć, właśnie dziś. Jest o wiele później niż ci się wydaje". Ks. Jan Kaczkowski

Pavel
Posty: 5131
Rejestracja: 03 sty 2017, 21:13
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Mężczyzna

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Pavel » 20 sty 2022, 12:44

Niechcący wysłałem post, dopiszę więc resztę w kolejnym.
Fajnie, że zaczynasz szukać przyczyn kryzysu od siebie. To cenna cecha, pomagająca zrobić to co w każdej sytuacji zrobić warto - zmienić siebie i swoje życie. Zmienić myślenie (czyli nawrócić się), uzdrowić rany z przeszłości, wymienić bazę danych, przeanalizować siebie i swój udział w kryzysie.
Obawiam się bowiem, że ten który obecnie opisałaś nie jest tym prawdziwym. Tak jak wątpię w to, że powodem odejścia twego męża jest pisanie z chłopakami z czasów szkolnych.
Zgadzam się z Sarah - to brzmi zbyt absurdalnie.
Mogę się oczywiście mylić, ale jakoś wątpię w to.
"Bóg nie działa poza wolą człowieka i poza jego wysiłkiem.(...) Założenie, że jeśli się pomodlimy, to będzie dobrze, jest już wiarą w magię." ks. dr. Grzegorz Strzelczyk

Flawless
Posty: 242
Rejestracja: 18 sty 2022, 0:59
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Flawless » 20 sty 2022, 15:04

Firekeeper pisze:
20 sty 2022, 12:20
Flawless witaj.

Jak ja czytam co piszesz to myślę sobie, że coś tu jest nie tak.
Gdyby go bolała zdrada emocjonalna to dlaczego to ON nalegał na ślub?
Ta zdrada emocjonalna była 12 lat temu? Za nastolatków? Więc dlaczego miało by to mieć znaczenie teraz po ślubie, kiedy jest dziecko? Nie rozumiem.

Przed porodem było dobrze, a po porodzie zaczął się odsuwać? Może traumatycznie poród na niego wpłynął?

Powiedział Ci dlaczego Cię już nie kocha? Jakiś konkretny powód?
Jeśli chodzi o poród, to nie może być powodem, przynajmniej wg mnie.. Poród był przez planowane cc, 18 minut i po sprawie. Żadnych bóli, skurczy, wód płodowych etc.

Przed porodem było dobrze, wiadomo końcówka ciąży była dla mnie ciężka, już tez ważyłam swoje No i humor nie taki jak zazwyczaj. Byłam marudna, przyznaje. I zła ze tak szybko sie mecze, ze butów nie umiem zawiązać, ze zadyszka po kilku stopniach mnie łapie.. ech byłam zołza nie ma co sie czarować.

Po porodzie jak już wróciliśmy do domu, to tez nie byłam w najlepszym stanie, chociaż następnego dnia pozwoliłam iść mężowi do pracy, pierwszego dnia na krócej, a kolejne to już normalnie 8-9 godzin.
Starałam sie wrócić możliwie szybko do formy sprzed ciąży. Udało mi sie po 4-5 tygodniach.
Teraz niestety moja waga jest zdecydowanie za niska, nie umiem zmusić sie do jedzenia.

Czy powiedział czemu nie kocha? Mniej więcej, powiedział ze sie wypalił, ze odsunęliśmy sie od siebie. Ze tamta zdrada wciąż w nim siedzi i nie jest w stanie tego zapomnieć.
Starał sie jakoś z tym żyć ale fakt ze wtedy go odszukałam jest dla niego zbyt dużym ciosem. Po prostu teraz już nie umie tego zapomnieć, to cały czas w nim siedzi. A moje tłumaczenia ze, to było dawno i od tego czasu jestem zupełnie inna kobieta nie są dla niego argumentami.

Flawless
Posty: 242
Rejestracja: 18 sty 2022, 0:59
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Flawless » 20 sty 2022, 15:15

Pavel
Moralność ? Mam na myśli moje winy z początku związku. I fakt ze go oklamalam z ostatnim zakupem. Pierwszy raz skłamałam patrząc mu prosto w twarz. Pierwszy raz.
Z zasady nie kłamie. To wada i zaleta jednocześnie. Bo ludzie nie zawsze chcą usłyszeć prawdę. A teraz nawet tego nie mogę o sobie powiedzieć, ze nie kłamie. Kłamie.

Czy on mnie zdradził? Zapytałam go wprost czy kogoś ma. Zaprzeczył. Nie do końca byłam przekonana, No cóż, przestał mnie dotykać, przytulać, całować wiec stałam się podejrzliwa i tu tez się wywaliłam na twarz z impetem.
Sprawdziłam kiedyś na gps gdzie jest, bo teoretycznie był po pracy, No i był jakieś, dajmy na to, 5 km od domu a do pracy ma 500 m.
Zrobiłam mu przesłuchanie jak wrócił to się wściekł ze mogłam go normalnie zapytac a nie szpiegować.
Mówił ze był rozgrzac silnik bo robi tylko bardzo krótkie trasy z pracy do domu. Dla mnie to logiczne wytłumaczenie. Ale oczywiście swoje już mu nagadałam zamiast zapytac jak człowiek.
Wiec nie, nie wierze ze kogoś ma. A bez dowodów nie można oskarżać.

Al la
Posty: 2654
Rejestracja: 07 lut 2017, 23:36
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Al la » 20 sty 2022, 15:34

Flawless pisze:
20 sty 2022, 8:05
Al la!
Dzięki za odpowiedz, widzisz ja bardzo chce go ratować. Tyle że, za każdym razem podejmowałam rozmowy o tym dopiero jak troszkę dochodziłam do siebie po kłótni. I wyglądało to zawsze tak samo: ledwo troszkę podkładałam moje serce i dusze do stanu używalności a on przychodził i wszystko deptał z premedytacją. Ciagle te same argument: nie wybaczyłem Ci, zniszczyła mi całe życie, nie kocham Cię, nie mogę na Ciebie patrzeć, będę musiał płacić alimenty etc.
Mój mąż to wspaniały dobry człowiek, zasługuje na szczęście, które ja mu zabrałam. Jest cudownym ojcem. Troszczy się i kocha Małego.

Ogólnie sama pochodzę z rodziny dysfunkcyjnej, ale do tego tez musiałam dojrzeć. Mała wieś, szóstka dzieciaków, ojciec totalnie nieobecny. Brud, smród i ubóstwo. Do tego jedno z rodzeństwa poważnie zachorowało we wczesnym dzieciństwie wiec matka poświęciła się tylko jemu. A kto ma chorobę w rodzinie, ten wie ze dotyka to wszystkich.

Jeśli chodzi jeszcze o nasze relacje sprzed ciąży i porodu, to tez mam sobie baaardzo dużo do zarzucenia. Czepiałam się, ze dużo pracuje, przeszkadzały mi zagraniczne wycieczki i wyjazdy. Ale teraz to już bez znaczenia. Byłam totalnie uwieszona na mężu, tym bardziej będąc w ciąży.

Ogromnie dużo pozycji jest na tej liście ! Bardzo mnie to cieszy! A jest coś na co powinnam zwrócić uwagę w pierwszej kolejności? Mówię o publikacjach które mi poleciłaś.

I prosze nie zrozum mnie źle, to nie jest tak ze mi się nie chce walczyć, po prostu zawiedzione nadzieje bolą tak bardzo.
Gdyby ktoś pół roku temu mi powiedział, ze zostanę samotna matką, to bym go szczerze wyśmiała.
To nie jest tak, ze pycha zawsze kroczy przed upadkiem..?
Flawless, wnioskuję z Twoich wpisów, że jesteś mądrą i myślącą osobą.
Rozumiem, ja miałam podobnie, gdy w moim małżeństwie zaczął się kryzys, jednocześnie obwiniałam się o wszystko i stawiałam się w roli ofiary. I wiem, że kiedy mi się świat wali, mam prawo do nieogarniania uczuć i skrajnych zachowań.
Ja nie nabrałam od razu "mądrości zachowania w kryzysie", do tej pory zdarza mi się wchodzić w stare buty....
Myślę, ze dobrze na początek poustawiać sobie priorytety, czy chcesz ratować po ludzku, czy z Panem Bogiem. Znajdziesz w internecie mnóstwo porad, bądź taka, siaka czy owaka, zastosuj taką czy inną taktykę, a zmieni się to czy tamto. Ja też się na to łapałam, dopóki nie zaczęłam się zastanawiać, kim jestem i jaki jest cel mojego życia tu, na ziemi. Czy znam siebie i czy znam swoją wartość, którą nadał mi Bóg. Ten, który mnie stworzył.
Flawless, może posłuchaj konferencji ks. Marka Dziewieckiego o przysiędze małżeńskiej https://archive.org/details/przysiega-malzenska. Myślę, że ważne jest zrozumienie, co przysięgałaś mężowi i Bogu.
Polecam też cykl na youtubie :Czym miłość nie jest" https://www.youtube.com/watch?v=aoxr7EI ... 04B2B2B765
Mam nadzieję, że uzyskasz odpowiedzi na pytania, które Cię nurtują. A przynajmniej odrodzi się u Ciebie nadzieja, że nie wszystko stracone.
Znasz zasadę z ratownictwa: ratownik, który ma kogoś uratować, musi stać na pewnym gruncie, inaczej akcja się nie powiedzie.
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Ty umiesz to, czego ja nie umiem. Ja mogę zrobić to, czego ty nie potrafisz - Razem możemy uczynić coś pięknego dla Boga.
Matka Teresa

Firekeeper
Posty: 802
Rejestracja: 24 maja 2021, 19:46
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Firekeeper » 20 sty 2022, 15:48

Flawless pisze:
20 sty 2022, 15:04

Jeśli chodzi o poród, to nie może być powodem, przynajmniej wg mnie.. Poród był przez planowane cc, 18 minut i po sprawie. Żadnych bóli, skurczy, wód płodowych etc.
Czyli traumatyczny poród odpada.
Przed porodem było dobrze, wiadomo końcówka ciąży była dla mnie ciężka, już tez ważyłam swoje No i humor nie taki jak zazwyczaj. Byłam marudna, przyznaje. I zła ze tak szybko sie mecze, ze butów nie umiem zawiązać, ze zadyszka po kilku stopniach mnie łapie.. ech byłam zołza nie ma co sie czarować.
No ok. Byłaś zołza. Kto nią nie był w ciąży ale czy jest to powód do tego żeby się odkochać? To jest normalne, że kobiecie nie jest łatwo w ciąży zwłaszcza z pierwszym dzieckiem.
Po porodzie jak już wróciliśmy do domu, to tez nie byłam w najlepszym stanie, chociaż następnego dnia pozwoliłam iść mężowi do pracy, pierwszego dnia na krócej, a kolejne to już normalnie 8-9 godzin.
Widzisz, ja jestem po 3 cesarkach i po każdej mąż był ze mną w domu na opiece. Każda kobieta jest inna. Jeśli nie byłaś w najlepszym stanie dlaczego nie po prosiłaś o pomoc?
Starałam sie wrócić możliwie szybko do formy sprzed ciąży. Udało mi sie po 4-5 tygodniach.
Teraz niestety moja waga jest zdecydowanie za niska, nie umiem zmusić sie do jedzenia.
Może z nerwów. Ja jak poprzednicy też nie ignorowała bym depresji poporodowej. Zwłaszcza teraz jak nie masz wsparcia w mężu.
Czy powiedział czemu nie kocha? Mniej więcej, powiedział ze sie wypalił, ze odsunęliśmy sie od siebie. Ze tamta zdrada wciąż w nim siedzi i nie jest w stanie tego zapomnieć.
Starał sie jakoś z tym żyć ale fakt ze wtedy go odszukałam jest dla niego zbyt dużym ciosem. Po prostu teraz już nie umie tego zapomnieć, to cały czas w nim siedzi. A moje tłumaczenia ze, to było dawno i od tego czasu jestem zupełnie inna kobieta nie są dla niego argumentami.
Jako, że byłam zdradzona emocjonalnie jestem w stanie próbować to zrozumieć. Bo też nie zapominam. Ale nawet dla mnie ten powód jest dziwny. Dlaczego akurat teraz sobie nie radzi z czymś z czym radził sobie tyle czasu? Ja rozumiem coś poważnego, ale to co opisujesz to zwykłe nastoletnie pisanie z kimś. Nawet nie byliście narzeczonymi. Ja o wybrykach męża z czasów ,,chodzenia" też pamiętam ale nie traktuję tego śmiertelnie poważnie i nie myślałam nigdy z tego powodu o rozwodzie.
Dlaczego akurat to wydarzenie było dla niego takim ciosem, że odezwało się po tylu latach?

Abstrahując już od tego. Ale raptem dziecko ma 2 miesiące, a Twój mąż już się odkochał, bo odsuneliscie się od siebie i się wypalił? Mi to co piszesz kłóci się zupełnie z obrazem człowieka jaki opisałaś.

Flawless
Posty: 242
Rejestracja: 18 sty 2022, 0:59
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Flawless » 20 sty 2022, 16:17

Al la,
Wiesz jak ja się tej nadziei boje, jakby mnie miała pożreć, przeżuć, wypluć i jeszcze raz pożreć.

A jeśli to nie nazbyt intymne pytanie, to czy Twój kryzys udało się Wam pokonać..?

Flawless
Posty: 242
Rejestracja: 18 sty 2022, 0:59
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Flawless » 20 sty 2022, 17:13

Firekeeper,

Dlaczego nie prosiłam o pomoc ? Bo ja zawsze daje radę, zawsze starałam się ogarniać wszystko wokół siebie bez narzekania. To już taki nawyk z domu rodzinnego, mieliśmy małe gospodarstwo, a na wsi zawsze jest multum pracy. Czy to jest mądre ? Teraz już nie wiem..


Nie mam bladego pojęcia dlaczego to wszystko wyrzucił z siebie dopiero teraz. Początkowo sama byłam w szoku, ale może to z powodu moich podejrzeń czy on mnie nie zdradza..? Bo jeśli ktoś tu kiedyś coś zawinił to ja a zaczęłam podejrzewać jego. No ale to jego zachowanie bylo tak niedorzeczne dla mnie..

Sefie
Posty: 623
Rejestracja: 23 paź 2021, 23:01
Jestem: już po kryzysie
Płeć: Mężczyzna

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Sefie » 20 sty 2022, 17:31

Flawless pisze:
20 sty 2022, 15:15
No i był jakieś, dajmy na to, 5 km od domu a do pracy ma 500 m.
Flawless pisze:
20 sty 2022, 15:15
Mówił ze był rozgrzac silnik bo robi tylko bardzo krótkie trasy z pracy do domu.
Czyli najpierw go tam zapchał a później odpalił. Logiczne :D
Miłości bez krzyża nie znajdziecie, a krzyża bez miłości nie uniesiecie.
Jan Paweł II

Al la
Posty: 2654
Rejestracja: 07 lut 2017, 23:36
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Al la » 20 sty 2022, 17:41

Flawless pisze:
20 sty 2022, 16:17
Al la,
Wiesz jak ja się tej nadziei boje, jakby mnie miała pożreć, przeżuć, wypluć i jeszcze raz pożreć.

A jeśli to nie nazbyt intymne pytanie, to czy Twój kryzys udało się Wam pokonać..?
Jeżeli chodzi o mnie to jak najbardziej, odzyskałam siebie, odkopałam dawne pasje. Jeżdżę na rekolekcje, dbam o swój rozwój duchowy, znalazłam swoje miejsce w życiu.
Natomiast mój mąż mieszka z kochanką, oddałam go Panu Bogu.
Wierzę w moc i łaskę sakramentu małżeństwa, i w to, że Bóg kocha mojego męża tak samo jak mnie, i że ma na niego swój plan.

Nie bój się nadziei.
Tu jest link do naszej broszury sycharowskiej, http://sychar.org/promocja/broszura/bro ... ar-www.pdf.
Na stronie 60 jest artykuł o nadziei chrześcijańskiej.
Ty umiesz to, czego ja nie umiem. Ja mogę zrobić to, czego ty nie potrafisz - Razem możemy uczynić coś pięknego dla Boga.
Matka Teresa

Flawless
Posty: 242
Rejestracja: 18 sty 2022, 0:59
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Flawless » 20 sty 2022, 17:46

Sefie pisze:
20 sty 2022, 17:31
Flawless pisze:
20 sty 2022, 15:15
No i był jakieś, dajmy na to, 5 km od domu a do pracy ma 500 m.
Flawless pisze:
20 sty 2022, 15:15
Mówił ze był rozgrzac silnik bo robi tylko bardzo krótkie trasy z pracy do domu.
Czyli najpierw go tam zapchał a później odpalił. Logiczne :D
Ojej Selfie, wiesz przecież co miałam na myśli, No.. :)

Avys
Posty: 220
Rejestracja: 21 cze 2020, 8:31
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Avys » 20 sty 2022, 18:20

Flawless,
To co piszesz o tej nadziei jakby Cię miała pożreć, przeżuć i wypluć i to powtórzyć….

Rozumiem Cię bardzo. Ja żyłam taką nadzieją właśnie- ta nadzieja wysysała ze mnie wszystko i nie szłam naprzód w życiu. Pewien bardzo mądry Kapucyn powtarzał mi, że trzeba rozgraniczyć nadzieję od złudnej nadziei. Złudne nadzieje nie niosą nic dobrego dla człowieka. To sprowadza się w praktyce do tego „czekania nie czekając”. Ten człon „nie czekając” był dla mnie nieznośnie trudny, bo żyłam złudną nadzieją.

Flawless
Posty: 242
Rejestracja: 18 sty 2022, 0:59
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Flawless » 20 sty 2022, 20:00

Avys pisze:
20 sty 2022, 18:20
Flawless,
To co piszesz o tej nadziei jakby Cię miała pożreć, przeżuć i wypluć i to powtórzyć….

Rozumiem Cię bardzo. Ja żyłam taką nadzieją właśnie- ta nadzieja wysysała ze mnie wszystko i nie szłam naprzód w życiu. Pewien bardzo mądry Kapucyn powtarzał mi, że trzeba rozgraniczyć nadzieję od złudnej nadziei. Złudne nadzieje nie niosą nic dobrego dla człowieka. To sprowadza się w praktyce do tego „czekania nie czekając”. Ten człon „nie czekając” był dla mnie nieznośnie trudny, bo żyłam złudną nadzieją.
Właśnie o to mi chodzi. Nie chce złudnych nadziei. Te bolą jeszcze bardziej. Bo wtedy czuje, ze sama się krzywdzę na własne życzenie.

Sefie
Posty: 623
Rejestracja: 23 paź 2021, 23:01
Jestem: już po kryzysie
Płeć: Mężczyzna

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: Sefie » 20 sty 2022, 20:10

Flawless pisze:
20 sty 2022, 17:46
Sefie pisze:
20 sty 2022, 17:31
Flawless pisze:
20 sty 2022, 15:15
No i był jakieś, dajmy na to, 5 km od domu a do pracy ma 500 m.
Flawless pisze:
20 sty 2022, 15:15
Mówił ze był rozgrzac silnik bo robi tylko bardzo krótkie trasy z pracy do domu.
Czyli najpierw go tam zapchał a później odpalił. Logiczne :D
Ojej Selfie, wiesz przecież co miałam na myśli, No.. :)
Aluzję motoryzacyjną zrozumiałem. Rzeczywiście mogło tak być. Teraz to logiczne :)
Miłości bez krzyża nie znajdziecie, a krzyża bez miłości nie uniesiecie.
Jan Paweł II

renta11
Posty: 842
Rejestracja: 05 lut 2017, 19:20
Płeć: Kobieta

Re: Pomoc po rozpadzie małżeństwa

Post autor: renta11 » 20 sty 2022, 20:11

Flawless pisze:
19 sty 2022, 0:38
... dodam ze byliśmy bardzo zgodni zawsze, wspólnie wyjeżdżaliśmy w góry, jeździliśmy dużo na rowerach, ogólnie byliśmy zawsze bardzo aktywni. I strasznie w tego w końcówce ciąży brakowało. Mąż wychodził nadal, ja mu nie zabraniałam, chociaż zazdrościłam i cierpiałam. Wychodził na długie trekkingi, biegać, grać w tenisa, na rower a ja już ledwo chodziłam.
Napiszę wprost i będzie bolało.
Wyżej jest odpowiedź (domniemanie graniczące z pewnością) dotycząca powodów wycofania uczuć męża. Twoje jakieś wydumane winy sprzed 12 lat nie mają nic do rzeczy.
Po prostu mąż w czasie Twojej ciąży wychodził na ... długie trekkingi, grać w tenisa, na rower. .. a tak naprawdę spędzał czas z kowalską. I to spowodowało jego wycofanie. A zamiast wziąć za to odpowiedzialność i być szczerym, zrobił to, co 90 % zdradzających, czyli zwalił winę na Ciebie. To niestety jest bardzo schematyczne, smutne i bardzo wyniszczające dla Ciebie. Bo on manipuluje Tobą, a Ty jak większość zdradzanych, bierzesz wszystkie winy na siebie.
Myślę że warto to sprawdzić, bo to zmieni w sposób diametralny Twoje spojrzenie na męża. Będziesz wtedy w stanie zwalić go z piedestału bożka. I w centrum postawić Boga.
Oczywiście warto i należy zmieniać się na lepsze. Przed Tobą trudny czas zmierzenia się z prawdą o mężu, także z wybaczeniem( głównie dla siebie jednak). To trudny i jednocześnie piękny czas.
Przykro mi, bo wiem jak Ciebie to teraz będzie bolało. Sama przez to przeszłam przez pustynię. Ale wiem także, że warto. Warto przejść przez ten ból i zacząć nowe, prawdziwe życie. Narodzić się na nowo. Masz dziecko, dla niego warto.
A mąż?
Dla niego to także szansa na odrodzenie.
św. Augustyn
"W zasadach jedność, w szczegółach wolność, we wszystkim miłosierdzie".

Zablokowany

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: r0ck i 35 gości