Alkoholizm męża a rodzina

Refleksje, dzielenie się swoimi przeżyciami...

Moderator: Moderatorzy

11justynka14
Posty: 3
Rejestracja: 28 lip 2021, 21:58
Jestem: w trakcie rozwodu
Płeć: Kobieta

Alkoholizm męża a rodzina

Post autor: 11justynka14 » 29 lip 2021, 7:00

Cześć wszystkim. Z mężem po ślubie jesteśmy prawie 3 lata. Przed ślubem nie było zaciekawie kilka razy rozchodzilismy się schodziliśmy. Wiedziałam że mój narzeczony pił duże ilości alkoholu przez to zaniedbywał swoją pracę. Ale zawsze myślałam że to się zmieni że JA go zmienię i nie będzie tak. Sam mi obiecywał kilka razy że nie będzie wracał do tego że po ślubie się zmieni. I będziemy super kochajaca się rodzina. Dodam że urodziło nam się dziecko po ślubie. Obecnie ma 2 lata. Po narodzinach córki mąż cały czas pił weekendami. Wracał do domu późnym wieczorem. Zostawałam ze wszystkim sama. Bo gdy nie szedł do pracy ,bo był pijany to odsypiał a przy dziecku małym jest co robić.Jak nie pije to jest dobry człowiek i pomoże i jest naprawdę mierzy nami dobrze. A gdy już tylko się napije to mnie strzela cos. Mam taki radar w oczach i widzę kiedy coś wypił i ile. Do tego dochodziło znęcanie psychiczne szarpaniny wyzwiska. Jedynie kiedy był pod wpływem substancji. W ubiegłym roku dałam ultimatum albo coś robi z problemem alkoholowym albo rozwód.. złożyłam papiery o rozwód,bo nie było poprawy. Ale tak z czasem mnie podchodził przepraszał obiecywał poprawę że zawieszalam, odwieszalam ten rozwód. Aż w końcu wycofałam bo jeszcze czułam nadzieję na lepsze jutro. W ostateczności wziął przysięgę w lipcu ubiegłego roku na pół roku. Oczywiście jak przysięga się skończyła to popłynął tak to ujmę. I teraz ponownie złożyłam pozew o rozwód w kwietniu bo jestem pewna że nic tu się nie zmieni. Dalej będę tkwiła w martwym punkcie. Czy myślicie że to jest dobra decyzja. ? A może gdy mąż osiągnie totalne dno zobaczy że stracił rodzinę. To zmieni swój stosunek do nas a przede wszystkim zacznie leczenie i prace nad sobą. Czy w takim wypadku po długim czasie dać szansę ? I odbudowac małżeństwo nawet po rozwodzie?

Lawendowa
Posty: 7650
Rejestracja: 30 sty 2017, 17:44
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: Alkoholizm męża a rodzina

Post autor: Lawendowa » 29 lip 2021, 23:07

Witaj 11justynka14 na naszym Forum,
rozgość się tutaj, poczytaj watki. Bardzo zachęcam Cię do odwiedzenia któregoś z naszych Ognisk, wykaz jest tutaj: http://sychar.org/ogniska/
Myślę, ze wkrótce napiszą też inne osoby, które przez podobne doświadczenia przeszły.

Warto rozważnie i bez pochopnych działań podejmować takie decyzje i przede wszystkim warto to najpierw przemodlić.

Pisząc staraj się zadbać o anonimowość i nie podawanie danych które mogłyby pomóc Was zidentyfikować w realu. Pamiętaj o tym, że internet nie jest anonimowy.
"Ty tylko mnie poprowadź, Tobie powierzam mą drogę..."

nałóg
Posty: 3291
Rejestracja: 30 sty 2017, 10:30
Jestem: szczęśliwym mężem
Płeć: Mężczyzna

Re: Alkoholizm męża a rodzina

Post autor: nałóg » 30 lip 2021, 9:39

To ja jako trzeźwy alkoholik wkleję Ci taki "list alkoholika do bliskich"

Jestem alkoholikiem. Potrzebuję Twojej pomocy.
Nie rób mi wymówek, nie obwiniaj mnie, nie złorzecz mi. Nie byłabyś zła na mnie, gdybym był chory na gruźlicę lub cukrzycę.
Alkoholizm to też choroba. Nie wylewaj mojego alkoholu, to po prostu strata, ponieważ ja zawsze znajdę sposób na zdobycie dalszej porcji alkoholu.
Nie pozwól mi wywołać u Ciebie złości. Jeśli zaatakujesz mnie słownie lub fizycznie, będziesz mnie tylko upewniała w złej opinii, jaką mam o sobie.
Ja już wystarczająco nienawidzę siebie. Niech Twoja miłość do mnie i lęk o mnie nie doprowadza Ciebie do robienia tego, co sam powinienem robić.
Jeśli weźmiesz na siebie odpowiedzialność za wszystko, oduczysz mnie podejmowania odpowiedzialności. Będę miał coraz większe poczucie winy, a Ty będziesz się czuła urażona.
Nie przyjmuj moich obietnic, obiecam cokolwiek, by wyjść z kłopotów. Ale charakter mojej choroby powstrzymuje mnie przed dotrzymywaniem obietnic nawet tych, o których mówię z początku serio.
Nie gróź mi, jeśli nie masz zamiaru spełnić groźby. Jeśli raz podjęłaś jakąś decyzję trzymaj się jej.
Nie wierz wszystkiemu, co mówię o Tobie, to może być kłamstwo. Zaprzeczenie oczywistym faktom jest symptomem mojej choroby. Co więcej najczęściej łatwo tracę szacunek dla tych, których zbyt łatwo można oszukać.
Nie pozwól mi mieć nad Tobą przewagę, nie daj się wykorzystywać przeze mnie. Miłość nie może długo istnieć bez wymiaru sprawiedliwości.
Nie ponoś za mnie lub nie próbuj oddzielić mnie od konsekwencji mojego picia.
Nie kłam za mnie, nie płać za mnie rachunków. Takie postępowanie zmniejsza lub zapobiega kryzysowi, który mógłby zmobilizować mnie do szukania pomocy.
Dopóki będziesz mnie ratowała z każdej opresji, będę mógł zaprzeczać temu, że mam problem alkoholowy.
Ponad wszystko, ucz się wszystkiego, co tylko możliwe o alkoholizmie i Twojej roli w stosunku do mnie.
Przychodź na otwarte mityngii AA.
Uczęszczaj na spotkania Al-Anon regularnie. Czytaj literaturę i utrzymuj osobisty kontakt z członkami Al-Anon.
To są ludzie, którzy mogą dopomóc zobaczyć jasno całą Twoją sytuację.
Kocham Cię
Twój alkoholik"....

Zwyklaosoba
Posty: 475
Rejestracja: 22 gru 2020, 11:47
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Alkoholizm męża a rodzina

Post autor: Zwyklaosoba » 30 lip 2021, 9:42

Dzięki nałóg , listy do mnie mocno przemawiają

nałóg
Posty: 3291
Rejestracja: 30 sty 2017, 10:30
Jestem: szczęśliwym mężem
Płeć: Mężczyzna

Re: Alkoholizm męża a rodzina

Post autor: nałóg » 30 lip 2021, 9:43

I jeszcze uniwersalny teks prof.Woronowicza- przyjaciela trzeźwych alkoholików(AA) i prekursora terapii dla alkoholików w Polsce:

JAK SIĘ ZACHOWAĆ BY NIE POMAGAĆ PIĆ...

Nie należy zapominać, że alkoholizm
jest chorobą przewlekłą i aby pomóc w wyzdrowieniu, trzeba koniecznie ten fakt zaakceptować i przestać się wstydzić.

Nie należy również traktować alkoholika tak jakby był hańbą dla rodziny. Jest to bowiem jedna z chorób, a powrót do zdrowia jest możliwy, podobnie jak w większości innych.

Nie należy traktować alkoholika tak jak niegrzeczne dziecko, bo przecież nie postępuje się tak, kiedy ktoś cierpi na jakąkolwiek inną chorobę.

Wątpliwy sens ma robienie wyrzutów i wdawanie się w kłótnie, szczególnie wówczas, kiedy alkoholik znajduje się pod działaniem alkoholu.

Wygłaszanie kazań i robienie wykładów, nie ma również większego sensu, ponieważ alkoholik prawdopodobnie wie już to wszystko o czym chcemy mu powiedzieć. Można natomiast sprowokować go do dalszych kłamstw i wymusić obietnice, których nie będzie w stanie dotrzymać.

Nie należy przyjmować obietnic, o których wiadomo, że nie będą możliwe w tym momencie do spełnienia.

Dając się okłamywać i udając, że się wierzy, można doprowadzić do tego, że alkoholik dojdzie do przekonania, że potrafi przechytrzać.

Używanie szantażu w formie "gdybyś mnie naprawdę kochał(a) to przestań pić..."., niczego nie zmienia, a jedynie zwiększa poczucie winy; nie mówi się przecież "gdybyś mnie kochał(a), nie przeziębił(a)byś się".

Wypowiadanie gróźb, których nie jest się w stanie spełnić, pozwala alkoholikowi sądzić, że nie traktuje się poważnie swoich słów.

> Nie warto sprawdzać ile alkoholik pije, bowiem i tak nie ma szans na to, aby wiedzieć o wszystkim.

Szukanie schowanego alkoholu, zmusza alkoholika do ciągłego wymyślania nowych kryjówek.

Wspólne picie alkoholu nie spowoduje wcale, że alkoholik wypije w sumie mniej, natomiast odwlecze to niewątpliwie moment, w którym zdecyduje się on poprosić o pomoc.

Nie należy robić za alkoholika niczego, co mógłby zrobić sam; natomiast usuwanie problemów, szkód, chronienie przed ponoszeniem konsekwencji swoich własnych, nieodpowiedzialnych zachowań (np. nieobecności w pracy, zaciąganie długów i inne skutki picia), odbierają szansę na to, aby alkoholik zauważył do czego doprowadziło go picie i aby zechciał zmienić swoje dotychczasowe postępowanie.

Nie należy oczekiwać natychmiastowego wyleczenia, bowiem tak jak w każdej przewlekłej chorobie, okres leczenia i rekonwalescencji jest długi, a nawroty choroby są możliwe.

Bardzo potrzebne jest alkoholikowi otrzymywanie miłości, wsparcia i zrozumienia podczas podejmowania prób zaprzestania picia i utrzymywania się w trzeźwości.

W tych wszystkich działaniach pomocne jest wsparcie ze strony grup AA jak i profesjonalistów, tj. psychiatry, psychologa ( terapeuty).


CO MOŻESZ ZROBIĆ JAKO OSOBA WSPÓŁUZALEŻNIONA.

Zacznij uczyć się faktów o chorobie alkoholowej i o tym jak współuzależnienie dotyka członków rodzin osoby pijącej.

Wyjdź do ludzi. Spróbuj się przełamać w tej sprawie i uwierzyć, że jest to krok niezbędny w procesie zdrowienia całej rodziny. Wasza rodzina musi odbudować połączenia i każdy z was musi zacząć od siebie.. Poszukaj więc wspólnoty Al-Anon, gdzie znajdziesz niezbędne ci wsparcie. Al-Anon jest wspólnotą członków i przyjaciół ludzi uzależnionych, dzielącą się siłą i nadzieją. W twoim chaosie, samotności i cierpieniu jest to ci niezbędne. Grupy Al-Anon spotykają się często, więc możesz tam przyjść i być - nic nie mówiąc o sobie.

Informację o grupach znajdziesz w poradni odwykowej lub telefonie zaufania.

Jeśli będzie cię już stać na to, zacznij mówić z dziećmi o problemie uzależnienia w waszej rodzinie. Temat trzeba oswajać krok po kroku. Pamiętaj, wasze dzieci pobrały skuteczną naukę, że o tym się nie mówi.

Zacznij wytyczać granice swojego terytorium i mówić "NIE". Jeśli trzeba, podejmij skuteczną i zdecydowaną ochronę siebie i swoich dzieci. Zrewiduj swoje poglądy w kwestii czy współżycie seksualne jest obowiązkiem małżeńskim, bez względu na koszty, czy też nie. Może uznasz, że jesteś wolnym człowiekiem, który nie musi gwałcić swoich zasad i granic.

Buduj swoją pozytywną tożsamość. Zadbaj o swoje prawa, ich wyrażanie i obronę. Jesteś nie mniej ważna i nie mniej warta niż inni. Zasługujesz na szacunek i miłość.

Pozwól alkoholikowi ponosić w pełni konsekwencje jego picia. Przestań leczyć jego kaca, kłamać, załatwiać zwolnienia, udawać, że nic się nie stało. Otwórz drzwi.

Spróbuj metody interwencji wobec twojego pijącego alkoholika.

Sięgaj po wsparcie i pomoc innych ludzi, zobacz, co może znaczyć dla ciebie być bardziej konstruktywnym rodzicem.

Pracuj nad powstrzymaniem się od wkraczania na cudze terytorium, przestań myśleć za, chcieć za, załatwiać za, żyć za innych, ponieważ można przeżyć tylko własne życie.

Zwróć uwagę czy równowaga między autonomią i wspólnotą znajduje się w waszej rodzinie we właściwym miejscu. Może komuś trzeba więcej autonomii i samodzielności, a komuś innemu więcej wspólnoty ?

Ucz się stwarzać warunki otwartego i szczerego rozmawiania o ważnych sprawach waszej rodziny. Być może najpierw ty sam, czy sama, musisz się tego nauczyć poza rodziną.

Badaj swoje uczucia, pragnienia, wartości i to, jak widzisz świat i innych ludzi. Poznawaj siebie i sprawdzaj wartość swoich poglądów. Dbaj o lepszą jakość swojego życia i relacji z innymi ludźmi.

Zmieniaj w swoim życiu to, co możliwe, nie poprzestając na użalaniu się nad sobą i karmieniu się swoją ofiarnością. Być może nikomu ona nie służy w dobry sposób. Pamiętaj równocześnie, że nie na wszystko masz wpływ.

Być może część tych zadań jest za trudna. Jeśli tak jest, poszukaj pomocy profesjonalnej. Wybierz kogoś, kto zna się na problemach uzależnienia, a szczególnie - rodzin alkoholowych.

Wypis z: Alkoholizm jako choroba, B.T.Woronowicz, PARPA Warszawa 1994

Caliope
Posty: 3013
Rejestracja: 04 sty 2020, 12:09
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: Alkoholizm męża a rodzina

Post autor: Caliope » 30 lip 2021, 11:22

Prawie wszysko zostało napisane oprócz tego, że rozwód nic nie zmieni, dawanie ultimatum też nie, a da przyzwolenie alkoholikowi na picie. On sam musi upaść na swoje dno i iść po pomoc.

11justynka14
Posty: 3
Rejestracja: 28 lip 2021, 21:58
Jestem: w trakcie rozwodu
Płeć: Kobieta

Związek po rozwodzie

Post autor: 11justynka14 » 30 lip 2021, 20:14

Chciałabym zapytać czy to jest ciężki grzech gdy po rozwodzie cywilnym chciałabym na nowo ułożyć życie ,nowa relacja. Mając ślub kościelny?

Awatar użytkownika
Nirwanna
Posty: 13300
Rejestracja: 11 gru 2016, 22:54
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: Alkoholizm męża a rodzina

Post autor: Nirwanna » 31 lip 2021, 8:37

Justynko, dokleiłam Twój nowy post do Twojego wątku, warto aby Twoja historia i Twoje wątpliwości były w jednym miejscu. Łatwiej wtedy odpowiadać na Twoje pytania, odnosić się do nich w kontekście Twojej konkretnej sytuacji.

Co do Twojego pytania, proponowałabym, abyś odsłuchała nagrania z naszych rekolekcji sprzed kilku lat o przysiędze małżeńskiej: http://sychar.org/przysiega/
Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę
Jan Paweł II

Ruta
Posty: 3297
Rejestracja: 19 lis 2019, 12:00
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: Związek po rozwodzie

Post autor: Ruta » 31 lip 2021, 9:30

11justynka14 pisze:
30 lip 2021, 20:14
Chciałabym zapytać czy to jest ciężki grzech gdy po rozwodzie cywilnym chciałabym na nowo ułożyć życie ,nowa relacja. Mając ślub kościelny?
Odpowiedź na pytanie, czy relacja z inną osobą, gdy jest się związanym w małżeństwie sakramentalnym, jest to grzech ciężki znajdziesz w poleconych rekolekcjach.

Natomiast jest to problem szerszy. Już samo sformułowanie "ułożyć sobie życie", które tak naprawdę oznacza "związać się z inną osobą niż sakramentalny mąż/żona" jest według mnie fałszywe.

Dlaczego? Otóż gdy w małżeństwie są problemy na tyle poważne, że małżonkowie nie mogą żyć razem, oznacza to zwykle, że oboje mają poważne problemy. Jak na przykład problem uzależnienia i współuzależnienia. Tak jest w moim małżeństwie.
To z kolei oznacza, że nie przepracowując swoich problemów, współuzależniona kobieta wejdzie w kolejną podobną relację.

Tak wiem. Każda kobieta mówi nigdy więcej alkoholika. I potem spośród 25 znajomych mężczyzn wiąże się z tym jednym, niepijącym, cudownym, kochanym, całkowitym przeciwieństwem męża itd. Który gdy już związek okrzepnie, okaże się czynnym uzależnionym, jeśli nie od alkoholu, to od innej substancji lub od zachowań.

Aby tworzyć zdrowe relacje trzeba najpierw uzdrowić siebie i przepracować swoje problemy. A gdy się to zrobi, nie ma powodu wiązania się z inną osobą, no bo można na powrót związać się z własnym mężem.

Ułożenie sobie życia w mądry, dobry sposób, korzystny dla siebie, dla dziecka, dla rodziny oznacza według mnie coś zupełnie innego. Właśnie przepracowanie własnych problemów, po to by życie zaczęło się układać. Uporządkowanie relacji z Bogiem i życie w taki sposób, by móc korzystać z Sakramentów Świętych. Mądre wychowanie dziecka. Nauczenie się twardej miłości wobec męża, aby i on miał szansę wyzdrowieć. Tak właśnie robię, by poukładać sobie życie, po tym jak mąż mnie porzucił. Układam sobie tak trzeci rok i zaczyna coś z tego powoli wychodzić.

Kompletnie też nie widzę powodu by jakakolwiek kobieta miała myśleć o sobie przez pryzmat relacji z mężczyzną: gdy jestem w relacji moje życie jest "ułożone", a gdy nie jestem, to nie jest. Przecież mamy wartość nie jako dodatek do płci męskiej, ale jako my same. Każda z nas.

11justynka14
Posty: 3
Rejestracja: 28 lip 2021, 21:58
Jestem: w trakcie rozwodu
Płeć: Kobieta

Re: Alkoholizm męża a rodzina

Post autor: 11justynka14 » 09 sie 2021, 19:00

Czy lepsza byłaby separacja?

nałóg
Posty: 3291
Rejestracja: 30 sty 2017, 10:30
Jestem: szczęśliwym mężem
Płeć: Mężczyzna

Re: Alkoholizm męża a rodzina

Post autor: nałóg » 09 sie 2021, 22:20

Zatajony alkoholizm pewnie może być przesłanką do pozwu o stwierdzenie nieważności sakramentu……. pod warunkiem że Ty nie wiedziałaś o jego nadmiernym piciu ..,,, o alkoholiżmie

ODPOWIEDZ

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 28 gości