I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Refleksje, dzielenie się swoimi przeżyciami...

Moderator: Moderatorzy

sajmon123
Posty: 871
Rejestracja: 16 lis 2020, 22:57
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Mężczyzna

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: sajmon123 »

Eleno dziękuję za Twój wpis. Możesz być dumna z siebie za swoją postawę. Chwała Panu
burza
Posty: 497
Rejestracja: 29 maja 2018, 22:23
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: burza »

Eleno, chwała Panu . Zerknelam co ciekawego na forum i tak szybko przeczytałam bo jestem w pracy.I powiem ci ze, rzadko zdarzają się takie słowa od sądu. Super, macie trochę czasu być może, w mężu coś się zmieni przez ten czas.
Astro
Posty: 1199
Rejestracja: 17 mar 2018, 15:41
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Mężczyzna

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: Astro »

Pięknie Eleno . Chwała Panu.
I nareszcie rozsądne słowa sądu .
Owocnych medjacji i terapii. Dałaś radę , brawo .
Pogody ducha.
" Każdy z was , młodzi przyjaciele , znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte.Jakis wymiar zadań , które musi podjąć i wypełnić ... Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można zdezerterować. " Ojciec Święty Jan Paweł II
Awatar użytkownika
Nirwanna
Posty: 13319
Rejestracja: 11 gru 2016, 22:54
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: Nirwanna »

Eleno, chwała Panu :-)
Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę
Jan Paweł II
Al la
Posty: 2671
Rejestracja: 07 lut 2017, 23:36
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: Al la »

Elena, chwała Panu!
Za wsparcie i siłę, którą od Niego dostałaś!
Ty umiesz to, czego ja nie umiem. Ja mogę zrobić to, czego ty nie potrafisz - Razem możemy uczynić coś pięknego dla Boga.
Matka Teresa
elena
Posty: 427
Rejestracja: 14 kwie 2020, 19:09
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: elena »

Kochani, niedługo trwał spokój. Wczoraj męża zabrało pogotowie i jest na oddziale psychiatrycznym, od rodziny męża wiem, ze załamał się po naszej rozprawie.

Rozmawiałam z mężem przez tel trochę wcześniej, mówił ze przeżył okropny stres, ze wszystko przeze mnie, chciał żebym przyjechała, ale w tle słyszałam teściową, która mówiła „nie proś jej, to ona zabrała dziecko, nie dzwoń”. Więc wtedy nie pojechałam, tylko później poczułam,żeby przejechać się pod dom i sprawdzić czy wszystko ok i akurat w tym czasie zadzwonili, żebym przyjechała, bo meza zabrało pogotowie. Szczegółów nie znam, rodzina meza nie chce mi przekazywać informacji za bardzo, myśle, ze obwiniają mnie za tę sytuację.

Nie wiem jak się w tym odnaleźć, nie panikuję, nie rozpaczam, chcę pomóc, ale boję się, że mogę zaszkodzić…
„Kocha się nie za cokolwiek, ale pomimo wszystko, kocha się za nic”. Ks. Jan Twardowski
Caliope
Posty: 3013
Rejestracja: 04 sty 2020, 12:09
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: Caliope »

Pisałaś na początku wątku, że mąż nadużywa alkoholu. Po rozprawie gdzie nie poszło po myśli męża i jego matki jak widzę, toksycznej osoby ,mógł nie wytrzymać i zacząć pić. A to mogło doprowadzić do zatrucia alkoholem i nieracjonalnego zachowania w tym agresji. To się kwalifikuje na oddział odwykowy w szpitalu psychiatrycznym. Załamanie nie jest kwalifikacją na oddział, chyba że targnął się na życie, nie wziął leków na chorobę psychiczną i jest agresywny. Nic nie zrobisz, ale możesz zadzwonić do szpitala i zapytać o stan zdrowia jeśli mąż nie zastrzegł kto ma otrzymywać info.
elena
Posty: 427
Rejestracja: 14 kwie 2020, 19:09
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: elena »

Caliope pisze: 14 wrz 2021, 0:34 Pisałaś na początku wątku, że mąż nadużywa alkoholu. Po rozprawie gdzie nie poszło po myśli męża i jego matki jak widzę, toksycznej osoby ,mógł nie wytrzymać i zacząć pić. A to mogło doprowadzić do zatrucia alkoholem i nieracjonalnego zachowania w tym agresji. To się kwalifikuje na oddział odwykowy w szpitalu psychiatrycznym. Załamanie nie jest kwalifikacją na oddział, chyba że targnął się na życie, nie wziął leków na chorobę psychiczną i jest agresywny. Nic nie zrobisz, ale możesz zadzwonić do szpitala i zapytać o stan zdrowia jeśli mąż nie zastrzegł kto ma otrzymywać info.
Zapytałam czy mąż był pod wpływem alkoholu to żona brata zaczęła mi przysięgać, ze żadnego alkoholu nie było. Trochę ciężko bylo mi uwierzyć, bo to były akurat urodziny męża.

Będę dowiadywać się od lekarza, tak jak powiedziała moja prawnik, ze mam prawo do informacji o stanie męża, chyba ze mąż zastrzegł w szpitalu, żeby mnie nie informować.

Tylko ze po rozprawie mąż na spokojnie podszedł do mnie, pytał o syna, rozmawialiśmy o wycieczce. Spokojnie i normalnie. Nie widziałam wtedy złości.
„Kocha się nie za cokolwiek, ale pomimo wszystko, kocha się za nic”. Ks. Jan Twardowski
Caliope
Posty: 3013
Rejestracja: 04 sty 2020, 12:09
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: Caliope »

elena pisze: 14 wrz 2021, 8:20
Caliope pisze: 14 wrz 2021, 0:34 Pisałaś na początku wątku, że mąż nadużywa alkoholu. Po rozprawie gdzie nie poszło po myśli męża i jego matki jak widzę, toksycznej osoby ,mógł nie wytrzymać i zacząć pić. A to mogło doprowadzić do zatrucia alkoholem i nieracjonalnego zachowania w tym agresji. To się kwalifikuje na oddział odwykowy w szpitalu psychiatrycznym. Załamanie nie jest kwalifikacją na oddział, chyba że targnął się na życie, nie wziął leków na chorobę psychiczną i jest agresywny. Nic nie zrobisz, ale możesz zadzwonić do szpitala i zapytać o stan zdrowia jeśli mąż nie zastrzegł kto ma otrzymywać info.
Zapytałam czy mąż był pod wpływem alkoholu to żona brata zaczęła mi przysięgać, ze żadnego alkoholu nie było. Trochę ciężko bylo mi uwierzyć, bo to były akurat urodziny męża.

Będę dowiadywać się od lekarza, tak jak powiedziała moja prawnik, ze mam prawo do informacji o stanie męża, chyba ze mąż zastrzegł w szpitalu, żeby mnie nie informować.

Tylko ze po rozprawie mąż na spokojnie podszedł do mnie, pytał o syna, rozmawialiśmy o wycieczce. Spokojnie i normalnie. Nie widziałam wtedy złości.
Obawiam się, że żona brata nie powiedziała prawdy, bo nie wierzę, że twój mąż w swoje urodziny nie wypił alkoholu. Sama mu pewnie go kupiła na te urodziny. Dlatego też nawet nie myśl, ,że coś jest przez Ciebie ja słyszałaś od teściowej. To takie typowe mechanizmy współyzależnionych z uzaleznionymi, krycie nawzajem.
Ruta
Posty: 3297
Rejestracja: 19 lis 2019, 12:00
Jestem: w separacji
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: Ruta »

Eleno,
wspieram modlitwą. Mam nadzieję, że uda ci się uzyskać jakieś informacje o stanie męża. I że twój mąż wkrótce poczuje się lepiej.

Bardzo mi przykro, że mierzysz się z oskarżeniami o stan męża. To nie jest tak, że swoim postępowaniem możemy kogoś "doprowadzić" do załamania psychicznego. Rozwód jest stresującym przeżyciem. Na tyle stresującym, że u niektórych osób może dojść do różnych epizodów i załamań w życiu psychicznym. To jak człowiek sobie z tak trudnym doświadczeniem radzi, zależy od konkretnej osoby, jej zasobów, trudności, od tego czy i jakie ma wsparcie w swoim otoczeniu, czy potrafi szukać wsparcia i od mnóstwa innych czynników.

Czuję się bardzo poruszona twoją sytuacją, gdyż jako bardzo młoda kobieta, w zasadzie jeszcze dziewczynka, zostałam oskarżona przez rodzinę ojca o jego załamanie psychiczne. Mój tata nie jadł i nie spał od kilku dni, rodzina zadzwoniła po mnie. Widząc jego stan, zdecydowałam o wezwaniu karetki. Mój tata spędził wtedy długi czas w szpitalu. Potem słyszałam o sobie, że najpierw doprowadziłam ojca do załamania psychicznego, a potem jeszcze zamknęłam go w szpitalu. Długo żyłam w poczuciu winy, które bezkrytycznie na siebie wzięłam. Dopiero gdy byłam starsza, zaczęłam inaczej patrzeć na wydarzenia. Mój tata potrzebował pomocy na wiele lat wcześniej, zanim doszło do ostergo kryzysu psychicznego. I nie miało to nic wspólnego ze mną.

Nawet niewielka ilość alkoholu u osoby w silnym stresie może spowodować nieracjonalne zachoawnie, agresję. Szczególnie jeśli osoba ta ma już w swojej historii regulowanie sobie uczuć alkoholem. Takie sytuacje jak święta, urodziny, imieniny, jako daty znaczące także często są czynnikiem sprzyjającym zaostrzeniu się trudnych stanów psychicznych.
Bławatek
Posty: 1625
Rejestracja: 09 maja 2020, 13:08
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: Bławatek »

Eleno, Twój mąż jest w napięciu, zapewne szedł na rozprawę pewny, że się z Tobą rozwiedzie a tu wyszło inaczej, pewnie jego rodzina przed i po mu głowę "suszyła" i niestety za dużo mu się skumulowało. Może Twój mąż po tym zdarzeniu zacznie dostrzegać u siebie rzeczy do zmiany, może to będzie dla niego punkt zwrotny.

Mój brat od młodości ma problem z alkoholem i mając lekko ponad 20 lat zamieszkał z dziewczyną i wtedy to już miał super bo mógł do woli imprezować i pić i śmiać mi się chciało, że babcia najeżdżał na jego dziewczynę "że przez nią mój brat pije", a tego, że miał problem wcześniej nigdy nie widziała, a mieszkała z nami - taka głupia miłość chroniąca, wybaczająca, nie widząca . Więc nie daj sobie wmówić, że to co się stało z Twoim mężem to przez Ciebie. Twój mąż sam na to sobie zapracował.

Sił Ci życzę i spokoju.
elena
Posty: 427
Rejestracja: 14 kwie 2020, 19:09
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: elena »

Ruta pisze: 14 wrz 2021, 9:17 Eleno,
wspieram modlitwą. Mam nadzieję, że uda ci się uzyskać jakieś informacje o stanie męża. I że twój mąż wkrótce poczuje się lepiej.
Dziękuję za modlitwę. Dzwoniłam do szpitala, ktoś z rodziny jest upoważniony, więc pani z izby przyjęć zadzwoniła na oddział spytać czy mąż zgadza się, żeby szpital udzielił żonie informacji a mąż powiedział, ze ma telefon i żebym zadzwoniła do niego, wtedy się dowiem. Dzwoniłam, nie odbiera. Nic nie wiem i ciężko mi z tą niewiedzą, czuje się bezradna.
„Kocha się nie za cokolwiek, ale pomimo wszystko, kocha się za nic”. Ks. Jan Twardowski
Caliope
Posty: 3013
Rejestracja: 04 sty 2020, 12:09
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: Caliope »

elena pisze: 14 wrz 2021, 13:06
Ruta pisze: 14 wrz 2021, 9:17 Eleno,
wspieram modlitwą. Mam nadzieję, że uda ci się uzyskać jakieś informacje o stanie męża. I że twój mąż wkrótce poczuje się lepiej.
Dziękuję za modlitwę. Dzwoniłam do szpitala, ktoś z rodziny jest upoważniony, więc pani z izby przyjęć zadzwoniła na oddział spytać czy mąż zgadza się, żeby szpital udzielił żonie informacji a mąż powiedział, ze ma telefon i żebym zadzwoniła do niego, wtedy się dowiem. Dzwoniłam, nie odbiera. Nic nie wiem i ciężko mi z tą niewiedzą, czuje się bezradna.
W tym czasie może być obchód lekarzy, nie ma co się denerwować. Mąż nie za bardzo chce rozmawiać, bo wie, że będzie się wstydził ,może nie wie co powiedzieć, a też może być, że nie może rozmawiać, bo na odtruciu rozmowy telefoniczne są zabronione.
elena
Posty: 427
Rejestracja: 14 kwie 2020, 19:09
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: elena »

Caliope pisze: 14 wrz 2021, 13:27
elena pisze: 14 wrz 2021, 13:06
Ruta pisze: 14 wrz 2021, 9:17 Eleno,
wspieram modlitwą. Mam nadzieję, że uda ci się uzyskać jakieś informacje o stanie męża. I że twój mąż wkrótce poczuje się lepiej.
Dziękuję za modlitwę. Dzwoniłam do szpitala, ktoś z rodziny jest upoważniony, więc pani z izby przyjęć zadzwoniła na oddział spytać czy mąż zgadza się, żeby szpital udzielił żonie informacji a mąż powiedział, ze ma telefon i żebym zadzwoniła do niego, wtedy się dowiem. Dzwoniłam, nie odbiera. Nic nie wiem i ciężko mi z tą niewiedzą, czuje się bezradna.
W tym czasie może być obchód lekarzy, nie ma co się denerwować. Mąż nie za bardzo chce rozmawiać, bo wie, że będzie się wstydził ,może nie wie co powiedzieć, a też może być, że nie może rozmawiać, bo na odtruciu rozmowy telefoniczne są zabronione.
Masz rację, niepotrzebnie sie denerwuje. Tylko ze brat męża mówił wczoraj, żebym nie dzwoniła, bo mąż nie ma telefonu. Więc mam sprzeczne informacje. No i nie wiem na 100% czy jest na odtruciu, czy to inny oddział.
„Kocha się nie za cokolwiek, ale pomimo wszystko, kocha się za nic”. Ks. Jan Twardowski
elena
Posty: 427
Rejestracja: 14 kwie 2020, 19:09
Jestem: po rozwodzie
Płeć: Kobieta

Re: I żyli długo i szczęśliwie, czyli czemu życie to nie bajka

Post autor: elena »

Bławatek pisze: 14 wrz 2021, 11:34 Eleno, Twój mąż jest w napięciu, zapewne szedł na rozprawę pewny, że się z Tobą rozwiedzie a tu wyszło inaczej, pewnie jego rodzina przed i po mu głowę "suszyła" i niestety za dużo mu się skumulowało. Może Twój mąż po tym zdarzeniu zacznie dostrzegać u siebie rzeczy do zmiany, może to będzie dla niego punkt zwrotny.

Mój brat od młodości ma problem z alkoholem i mając lekko ponad 20 lat zamieszkał z dziewczyną i wtedy to już miał super bo mógł do woli imprezować i pić i śmiać mi się chciało, że babcia najeżdżał na jego dziewczynę "że przez nią mój brat pije", a tego, że miał problem wcześniej nigdy nie widziała, a mieszkała z nami - taka głupia miłość chroniąca, wybaczająca, nie widząca . Więc nie daj sobie wmówić, że to co się stało z Twoim mężem to przez Ciebie. Twój mąż sam na to sobie zapracował.

Sił Ci życzę i spokoju.
Mąż zawsze źle znosił stresujące sytuacje, nie radził sobie ze stresem i problemami, sięgał po alkohol,żeby się odstresować. Nie myslalam, ze po rozprawie tak będzie przeżywać, zwłaszcza, ze to on złożył pozew i znał moje stanowisko od dawna.
„Kocha się nie za cokolwiek, ale pomimo wszystko, kocha się za nic”. Ks. Jan Twardowski
ODPOWIEDZ