Tak się stało u mnie. Długo walczyłam i byłam w stanie pokonać wszystkie góry żeby tylko maż do mnie wrócił.Dream pisze: ↑19 lis 2019, 7:30 Kochani, u mnie nadal dzieje sie. Maz chce jechac wizytowac kochanke. Ja znow stracilam troche opanowanie i plakalam, a dzis rano pokazalam zlosc na to, co robi. Wprowadzilo to nowa dynamike, bo odkad sie dowiedzialam, w zasadzie oprocz placzu na poczatku i protestow slownych zachowywalam stoicki spokoj (ale nie mylcie z akceptacja).
Rownoczesnie, uswiadomilam sobie tez fakt, ze musze zaakceptowac jego odejscie i zaczelam etap zaloby za moim malzenstwem i za moim dawnym mezem. Cos, z czym jest mi strasznie zle i smutno i wyc mi sie chce to to, ze mimo tego, ze ja go tak bardzo kocham, to w pewnym momencie nie bede mogla juz go przyjac z powrotem. Do niedawna myslalam, ze oczywiscie, ze go przyjme, bo go kocham. Teraz rozumiem juz ludzi, ktorzy nie pozwalaja na powrot, bo enough is enough (=wystarczy juz). Jakby, bagaz doswiadczen negatywnych jest tak duzy, ze powrot do ukladu z tym samym czlowiekiem nie jest juz mozliwy. Na chwile obecna, mam wrazenie, ze jesli moj maz sie opamieta, odzyska rozum i wroci do mnie w pelnym zrozumieniu swoich czynow przed koncem mojego okresu zaloby, to pozwole mu wrocic. Jesli ja przejde zalobe, to nie bedzie juz mial powrotu. Nie zrozumcie mnie zle, to nie jest z mojej strony chec ukarania go. To jest zrozumienie stopnia oddalenia. Moze kiedys zmienie zdanie, ale tak to widze na chwile obecna.
A teraz już nie bo z jego strony doświadczyłam tyle zniewagi, obojętności i ignorowania że to z miłością nie ma nic wspólnego.
Mój mąż nie wie co to znaczy kochać. Nie wierzę w jego opamiętanie. To zadziała tylko na krótką chwilę - do pierwszego poważniejszego zderzenia z problemem.
U mnie to chyba działa tak, że ta gorycz się już tak ulała że zawód co do jego osoby przewyższa inne, dobre uczucia.
"Kazdy drobny element pomaga". 
Nie wiem juz co mam robic, ten maz niewierny marzy o kochance, kaze mi sie spieszyc z zalatwianiem formalnosci, zeby mogl juz do niej wyjechac na stale. Nie wiem, jak ja mam go teraz traktowac. Nic nie dociera. Zajmuje sie soba. Wychodze z domu. Mam przyspieszony kurs psychologii od mojej kolezanki, ktora sie tym zajmuje... "Podbijam dno"... na tyle na ile umiem. A ten marzy o tej miernej istocie, a mnie odrzuca.