Kryzys małżeński - rozwód czy ratowanie małżeństwa?
https://www.kryzys.org/
Myślę, że to jest kluczowe.
"Miałam", "Miałem" - ... takie "mój ci on" ... "moja ci ona" ...
white chocolate pisze: ↑09 lip 2019, 12:10Dla mnie z tego wynika, że mąż oczekuje, iż jego wyprowadzka wpłynie na Ciebie w taki sposób, że coś zrozumiesz, że coś się dla Ciebie jasnego wyklaruje w tej sytuacji, że coś spróbujesz w sobie zmienić.
Co to takiego?
Mnie by od razu cisło się na usta mnóstwo pytań adresowanych do męża: ,,czego oczekujesz ode mnie? co Ci we mnie przeszkadza? co powinnam zmienić by było NAM dobrze?''
Dlaczego nie pytasz?
Wycisz emocje, uspokój rozszalałe serce i spróbuj racjonalnie myśleć i rozmawiać.
Myślę, że panika, lęk i poczucie beznadziei tak Cię sparaliżowały, że zabierają zdolność jasnego myślenia i spokojnego działania.
Sama_mama
I co się dowiedziałaś?
Rozwieść się zawsze zdążysz. Gdzie się spieszysz? Sama piszesz w pierwszym poście, ze jesteś osobą impulsywną więc pora coś z tym zrobić czyli nie działać pod wpływem kotłujących się w Tobie myśli i emocji.
jacek-sychar pisze: ↑09 lip 2019, 13:57Sama_mama
Że masz dość, to rozumiem. Ale czy koniecznie rozwód?
Rozwód jest działaniem bardzo niszczącym.
na forum jest sporo osób, które wystąpiły o rozwód, a potem tego żałowały.
Może jednak warto to jeszcze przemyśleć?
A rozwód Ci coś w tym ułatwi?
Ja również popieram White chocolate.jacek-sychar pisze: ↑09 lip 2019, 14:41A rozwód Ci coś w tym ułatwi?
Po rozwodzie od razu przestaniesz płakać a zaczniesz spać?
Popieram White chocolate w kwestii odłożenia decyzji i uspokojenia emocji.
white chocolate pisze: ↑09 lip 2019, 14:23I co się dowiedziałaś?
Rozwieść się zawsze zdążysz. Gdzie się spieszysz? Sama piszesz w pierwszym poście, ze jesteś osobą impulsywną więc pora coś z tym zrobić czyli nie działać pod wpływem kotłujących się w Tobie myśli i emocji.
Zazyczyłaś sobie by mąż się wyprowadził. Zrobił co chciałaś.
Czy jesteś z tego zadowolona?
Nie działaj i nie mów czegoś czego będziesz za dwa dni żałowała.
Emojce kobiety są często dl aniej tak przytłaczające i bolesne że chciałaby wszystko przyspieszyć, okreslić, doprecyzować by uciec od lęku i beznadziei.
Okazuje się jednak z czasem że radykalne i nie przemyslane kroki pogłebiły sytuację kryzysową.
Wycisz się i uspokój ducha. I dopiero wtedy zajmij się pracą nad sobą i zacznij spokojnie rozmawiać.
Ta rozmowa z przyparciem meża do ściany by się okreslił nie przyniesie dobrych rezultatów.
Tak - zgodzę się z przedmówcami i dodam też, że ja bym odłożył również tę planowaną "poważną rozmowę".jacek-sychar pisze: ↑09 lip 2019, 14:41 [...]
Popieram White chocolate w kwestii odłożenia decyzji i uspokojenia emocji.
Albo zdasz sobie sprawę, że stało się coś nieodwracalnego i bardzo powaznego w skutkach. Dla Ciebie i dla męża.
To Twoja interpretacja.
Może męzowi też nie ale nie chce wracać do tego co było.....?
Aleksander pisze: ↑09 lip 2019, 15:13Tak - zgodzę się z przedmówcami i dodam też, że ja bym odłożył również tę planowaną "poważną rozmowę".jacek-sychar pisze: ↑09 lip 2019, 14:41 [...]
Popieram White chocolate w kwestii odłożenia decyzji i uspokojenia emocji.
Porozmawiaj jak będziesz silna i stabilna i będziesz dokładnie wiedzieć czego chcesz.
Dziś chyba nie jest jeszcze ten moment.
white chocolate pisze: ↑09 lip 2019, 15:57Albo zdasz sobie sprawę, że stało się coś nieodwracalnego i bardzo powaznego w skutkach. Dla Ciebie i dla męża.
Doświadczenia osób po rozwodzie z tego forum niosą wniosek że nacisnięcie guzika ,,rozwód'' nie jest magicznym stanem psychicznym i emocjonalnym.
Będziesz nadal niosła wspomnienia, żale, gorycz, poczucie nieodrwcalności.To Twoja interpretacja.
W kłotniach ludzie mówią sobie mnóstwo złych i krzywdzących słów, często nawet wypowiadają coś, czego nie chcą ale z bezsilności i w złości chcą by i drugą osobę coś zabolało.
Dzieją się wtedy rzeczy niepzrewidywalne dlatego tak ważna jest równowaga emocjonalna i duchowa.
By pewne stany i sytuacje umieć przeczekać i dać szansę sobie i drugiemu na wyciszenie u uporządkowanie.
Być może Twój mąż też wielu słów żałuje. Daj i jemu czas na ochłoniecie i na wspólne spotkania w lepszej, mniej emocjonalnej atmosferze.
Bo póki co dalej rozmawiacie ze sobą w takim samym tonie jak mąż mieszkał w domu.
Nic się nie zmieniło to i rozmowy przebiegają tak samo.Może męzowi też nie ale nie chce wracać do tego co było.....?
marylka pisze: ↑09 lip 2019, 19:42 SM...povzytaj tu co przeżywaja ludzie po rozwodach. Sa to stany porownywalne do śmierci bliskiego. Ludzie maja traume i jeszcze wiekszy bol i cierpienie. I jeszcze świadomosc że to byla ich decyzja.
Jeśli faktycznie jest Ci źle - to nie uciekaj - rozwod jest ucieczka. Tylko szukaj rozwiazań. Tak jest w każdej dziedzinie życia. Rozwiazanie zamiast ucieczki.
Może czasowa separacja jest pomyslem ale rozwod?
Przecież Ty go kochasz....
Triste , oczywiście śledzę na bieżąco Twój wątek..Triste pisze: ↑09 lip 2019, 14:50Ja również popieram White chocolate.jacek-sychar pisze: ↑09 lip 2019, 14:41A rozwód Ci coś w tym ułatwi?
Po rozwodzie od razu przestaniesz płakać a zaczniesz spać?
Popieram White chocolate w kwestii odłożenia decyzji i uspokojenia emocji.
Poczytaj mój wątek i moją historię.
Ja także działałam bardzo emocjonalnie. Wszystko chciałam już teraz zaraz.
Z mężczyznami to się tak nie da.
Musiałam wycofać się i dać temu wszystkiemu spokój.
Po miesiącu absolutnej ciszy z mojej strony wreszcie coś drgnęło.
I chociaż bardzo bolało i był to niesamowicie trudny czas ... był potrzebny.
Wiesz, często się mówi, że człowiek doceni coś/kogoś dopiero wtedy gdy kogoś straci.
To szczera prawda jest.
I prawdą jest też fakt aby dać czasowi czas.