zgodzić się na rozwód czy walczyć o rodzinę

[Pavel]

Nie, aż tak to nie
Sa sprawy domowe które wymagają ustaleń. Sam sie odzywałem w wyjątkowych sytuacjach, ale gdy o coś pytała - odpowiadałem. Spokojnie, grzecznie i zwięźle na ile się dało.
To milczenie nie miało służyć ćwiczeniu cierpliwości żony

[Magnolia]

takie totalne milczenie? Ani słówka? To może drugą stronę irytować, przecież jak mąż zapyta czy syn jadł obiad to raczej dziwnie będzie jak nie odpowiem, pewnie konkretnie się wkurzy i powie, że odstawiam jakiś cyrk.

A On nie odstawia żadnego cyrku?!

[Lavenda]

Magnolia dzięki za dobre spostrzeżenie odstawia odstawia, tylko nie w swoim mniemaniu...wiecie jak jest.

[Unicorn2]

W dalszym ciągu nie powiedziałem do źony ani jednego słowa .
Są tego jak narazie duźe efekty ,
żona nie moźe mnie nagrywać , ja przestałem odczuwać złość do niej, nie kłócimy się bo nie moźna w pojedynke, nie moge powiedzieć jej nic przykrego bo nic nie mówie, źona zaczyna zachowywać się bardzo dziwnie .

[kemot79]

ja się odzywam w bardzo ograniczonym zakresie. Zero kontaktku fizycznego, żadnych tulasków itp. Czy mi lepiej? nie nie jest mi lepiej ale wiem, że jest to konieczne aby zmniejszyć ból rozstania. Żona prze jak czołg do rozwodu. Oczywiście zauważyła zmianę ale nie robi to na niej wrażenia. Częściej inicjuje kontakt ( w przeciwnym razie nie rozmawialibyśmy wcale)

[Faustyna]

Kemot79,
Zawierzyłeś małżeństwo Bogu?
Zaufałeś mu w pełni?

Robisz cos dla siebie? Ognisko sychar? Terapia? Przyjaciele?
Byc może, z racji twojej pracy, jest ci ciężej, trudniej ...
Czytałeś " Miłość potrzebuje stanowczości"?
Nie poddawaj się

[kemot79]

chyba nie do końca zawierzyłem. Czy robię coś dla siebie- nieśmiało ale zacząłem. Generalnie nie przenoszę swoich trosk na inne osoby- ale mam wsparcie kilku bliskich osób.

[Faustyna]

Kemot79,
Nie chciałbyś spróbować zaufać?
Po ludzku wiele juz próbowałeś i wydaje Ci sie juz niemożliwe...
Jednak dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych...
Oddaj Bogu swe troski w prezencie (lustro dziś fajnie wytłumaczyła dymolowi).
Czasem jesteśmy bezsilni ... zawierz Mu swoje małżeństwo , oddaj swój ból , zaufaj ...
https://m.youtube.com/watch?v=XIqzC99mKZA

[kemot79]

tak po ludzku już wiem, że jest to niemożliwe. Chcę zaufać ale szczerze robię to małymi krokami

[Faustyna]

kemot79,
Ja wiele miesięcy temu ( nie znałam jeszcze wtedy sycharu) i w swej bezsilności wręcz krzyknęłam na głos : Boże , zawierzam Ci to małżeństwo, zrob co zechcesz. Od tamtej pory wiele niezrozumiałych jeszcze dla mnie rzeczy sie zdarzyło.

[lustro]

Kemot79

Polecam takie zawierzenie.

Mój mąż tak zrobił lata temu, w akcie totalnej bezsilności I desperacji.
I powiem Ci - warto było.
Podobnie jak I Helenast - zaczęły się dziać rzeczy dziwne i skuteczne.

[Lavenda]

Lustro,
Napisz coś więcej, co zrobił Twój mąż, jakoś może dokładniej, może gdzieś już to było ale tak w ramach przypomnienia

[lustro]

Hmmm...Chyba nie pisałam tego na forum. Nie pamiętam.
Ale ok.

Mój mąż, kiedy pojechałam z kowalskim i dziećmi na wakacje, zaliczył totalnego doła ( to wiem od niego).

Pojechał do Kalwarii i tam zostawił Matce Bożej nasze małżeństwo razem z jego obrączką. I ze słowami - teraz to Twoje małżeństwo I Twój problem.
Człowiek w desperacji potrafi oddać, tak po całości wszystkie swoje problemy, Bogu.
I Bóg chyba na to czekał.
Działo sie od tego momentu...dziwnie i niespodziewanie. Trwało to jeszcze blisko 2 lata, bo zły nie puszcza tak łatwo.
Ale jak widać - pomogło.

[twardy]

Lustro, Twój mąż napisał wtedy na forum:

"Lustro bardzo bym chciał żebyś była szczęśliwa.
Zrobisz co będziesz uważała, co będzie dla Ciebie szczęściem i co Ci serce dyktuje."

Szacun dla niego i przy okazji pozdrowienia.

[lustro]

Dziękuję Twardy
Przekaże mu pozdrowienia.
I pozdrowienia od razu dla Ciebie od niego.