Co dalej???????
: 08 lut 2019, 15:32
Witam Was serdecznie!
Jestem "nowa" na forum chociaż czytam Was od jakiegoś czasu.
Mamy problem i nie wiem jak go rozwiązać.
Ale może od początku.
Znamy się z mężem od 19 lat, a od 14 jesteśmy w związku sakramentalnym. Mamy dwoje wspaniałych dzieci.
Odkąd pamiętam zawsze to ja zajmowałam się domem, dziećmi. Zawsze byłam z nimi sama. Mąż ciągle wpajał mi, że to ja powinnam się nimi zajmować i to mój obowiązek. Jego zdaniem kobieta ma zajmować się wszystkim co związane jest z domem. Ja jakoś (nie wiem jak) godziłam się na to. I tak trwałam w takim układzie. On zarabia pieniądze, a ja jestem w domu.
Wszystko układało się dobrze do momentu aż mąż zaczął obsypywac mnie wszystkim co najgorsze. W jego oczach robiłam wszystko źle. Ciągle się mnie czepiał. A to, że źle posprzątane, że źle wychowuję dzieci, że źle wyglądam itd. Ciagle powtarzał, że siedzę w domu i nic nie robię.
On wychodził sobie wieczorami i wracał nad ranem często pod wpływem alkoholu.
On spotykał się (i nadal to robi) z kolegami.
Jemu wolno wszystko, a mnie nie wolno nic.
Żeby wyjść do fryzjera czy na wizytę do dentysty musiałam do dzieci wołać dziadka albo babcię bo mój mąż twierdzi, że chcę zrobić z niego nianię.
Z biegiem lat zaczęłam zauważać, że dobrze jest wtedy kiedy spełniam jego warunki i "tańczę jak on mi zagra".
Ostatnie dwa miesiące są nie do zniesienia. Nie odzywamy się wogóle do siebie. Dzieci na to patrzą. Święta spędziłam sama z dziećmi bo mój mąż wolał kolegów od nas. Sylwestra spędził w garażu pijąc z kumplami.
Mam dosyć.
Każda próba rozmowy kończy się klotnią.
Mój mąż chciałby żebym posłusznie zajmowała się dalej domem i dziećmi, a on chciałby wychodzić sobie gdzie chce i kiedy chce.
Nie wiem co robić......
Ja chcę mieć męża i ojca. Chcę żeby był z nami, żeby nas kochał, żebyśmy byli prawdziwą rodziną.
Wydaje mi się, że mąż znęca się nade mną psychicznie. Nigdy mnie nie uderzył ( raz mnie opluł na oczach dzieci).
Brakuje mi sił. Czuję, że nasze małżeństwo się wypaliło.
I najgorsze jest to, że mnie obwinia za to co się między nami dzieje
Przepraszam, że tak chaotycznie napisane ale nie potrafię pozbierać myśli.
Pozdrawiam
Jestem "nowa" na forum chociaż czytam Was od jakiegoś czasu.
Mamy problem i nie wiem jak go rozwiązać.
Ale może od początku.
Znamy się z mężem od 19 lat, a od 14 jesteśmy w związku sakramentalnym. Mamy dwoje wspaniałych dzieci.
Odkąd pamiętam zawsze to ja zajmowałam się domem, dziećmi. Zawsze byłam z nimi sama. Mąż ciągle wpajał mi, że to ja powinnam się nimi zajmować i to mój obowiązek. Jego zdaniem kobieta ma zajmować się wszystkim co związane jest z domem. Ja jakoś (nie wiem jak) godziłam się na to. I tak trwałam w takim układzie. On zarabia pieniądze, a ja jestem w domu.
Wszystko układało się dobrze do momentu aż mąż zaczął obsypywac mnie wszystkim co najgorsze. W jego oczach robiłam wszystko źle. Ciągle się mnie czepiał. A to, że źle posprzątane, że źle wychowuję dzieci, że źle wyglądam itd. Ciagle powtarzał, że siedzę w domu i nic nie robię.
On wychodził sobie wieczorami i wracał nad ranem często pod wpływem alkoholu.
On spotykał się (i nadal to robi) z kolegami.
Jemu wolno wszystko, a mnie nie wolno nic.
Żeby wyjść do fryzjera czy na wizytę do dentysty musiałam do dzieci wołać dziadka albo babcię bo mój mąż twierdzi, że chcę zrobić z niego nianię.
Z biegiem lat zaczęłam zauważać, że dobrze jest wtedy kiedy spełniam jego warunki i "tańczę jak on mi zagra".
Ostatnie dwa miesiące są nie do zniesienia. Nie odzywamy się wogóle do siebie. Dzieci na to patrzą. Święta spędziłam sama z dziećmi bo mój mąż wolał kolegów od nas. Sylwestra spędził w garażu pijąc z kumplami.
Mam dosyć.
Każda próba rozmowy kończy się klotnią.
Mój mąż chciałby żebym posłusznie zajmowała się dalej domem i dziećmi, a on chciałby wychodzić sobie gdzie chce i kiedy chce.
Nie wiem co robić......
Ja chcę mieć męża i ojca. Chcę żeby był z nami, żeby nas kochał, żebyśmy byli prawdziwą rodziną.
Wydaje mi się, że mąż znęca się nade mną psychicznie. Nigdy mnie nie uderzył ( raz mnie opluł na oczach dzieci).
Brakuje mi sił. Czuję, że nasze małżeństwo się wypaliło.
I najgorsze jest to, że mnie obwinia za to co się między nami dzieje
Przepraszam, że tak chaotycznie napisane ale nie potrafię pozbierać myśli.
Pozdrawiam
; ale może też lubisz "upiększać" i "nie zauwazać" trudności, tego nie wiem ...