zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Refleksje, dzielenie się swoimi przeżyciami...

Moderator: Moderatorzy

Awatar użytkownika
Kate81
Posty: 72
Rejestracja: 06 sty 2018, 9:40
Jestem: w związku niesakramentalnym
Płeć: Kobieta

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: Kate81 »

Tolu, jak się czujesz? Jak zareragował Twój mąż?
marylka
Posty: 1372
Rejestracja: 30 sty 2017, 17:01
Jestem: szczęśliwą żoną
Płeć: Kobieta

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: marylka »

Tolu - mając na uwadze Twój błogosławiony stan - nie chciałam wcześniej wtrącać sie do dyskusji.
Powiedziałaś mężowi.
Pewnie bedziesz czasami tego żałować, ale według mnie - dobrze zrobiłaś.
W ten sposób okazałaś szacunek mężowi - że prawda mu się należy.
Piszę o tym, bo mi mąż nawet takiego szacunku nie okazał. Na tyle go znałam, że i tak podejrzewałam zdradę, a on do końca nawet okiem nie mrugnął.
Wiec podobnie jak rak i ja napiszę, że wolałabym wiedzieć.
I na przyszłość - chciałam Cie przestrzec przed podawaniem mężowi szczegółów zdrady - co gdzie kiedy ile razy. To bardzo traumatyczne przeżycie i myślę, że bedzie o to dopytywał mąż. Nie rób tego. Zapewniaj, że to przeszłość i nie chcesz do tego wracać - bo zakładam, że tak jest.
Natomiast sam FAKT zdrady - to zasługuje na dowiedzenie sie prawdy. W imię uczciwości małżeńskiej jaką mu ślubowałaś.

Było tu pytanie - co jak sie księża dowiedzą, że zdrada wyszła na jaw a oni sami zachecali, żeby tego nie mówić żonie.
Zaznaczam, że każdy przypadek jest inny i indywidualny a ja piszę tylko o sobie.
ja w czasie woli powrotu do męża nie miałam sie czego uczepić. Nawet nie mogłam powiedzieć - przynajmniej na końcu mi powiedział prawdę. Więc - jakiś szacunek okazał.
Jeszcze raz pidkreślam - zbyt dużo historii czytałam i słyszałam, żeby stwierdzić, że to jest takie jednoznaczne - przyznanie się do zdrady. Nawet tu na forum czytam niektórych, że woleliby nie wiedzieć o zdradzie. Najważniejsza zgoda. więc - to musi być rozeznawane indywudualnie.
Pizdrawiam i dużo sił życzę
tola2017
Posty: 16
Rejestracja: 01 cze 2018, 15:05
Płeć: Kobieta

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: tola2017 »

Kate81 pisze: 13 cze 2018, 7:38 Tolu, jak się czujesz? Jak zareragował Twój mąż?
czuję się dziwnie.... trochę skołowana.. mąż też, nie chcę podawać szczegółów... chyba za wcześnie na jakieś wnioski... czas pokaże. Jeśli chodzi o reakcję męża: szok, niedowierzanie, rozczarowanie, złość, milion pytań, smutek, szukanie przyczyny.... itp.
i wiem, że to dopiero początek....
tola2017
Posty: 16
Rejestracja: 01 cze 2018, 15:05
Płeć: Kobieta

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: tola2017 »

marylka pisze: 13 cze 2018, 15:49 Tolu - mając na uwadze Twój błogosławiony stan - nie chciałam wcześniej wtrącać sie do dyskusji.
Powiedziałaś mężowi.
Pewnie bedziesz czasami tego żałować, ale według mnie - dobrze zrobiłaś.
[...]
Jeszcze raz pidkreślam - zbyt dużo historii czytałam i słyszałam, żeby stwierdzić, że to jest takie jednoznaczne - przyznanie się do zdrady. Nawet tu na forum czytam niektórych, że woleliby nie wiedzieć o zdradzie. Najważniejsza zgoda. więc - to musi być rozeznawane indywudualnie.
Pizdrawiam i dużo sił życzę
w moim przypadku, wydaje się, (przynajmniej na razie), dobrze, że powiedziałam teraz nie później.

Ja osobiście chyba wolałabym nie wiedzieć, ale nie byłam " po tej drugiej stronie", więc nie wiem. Nigdy chyba nie ma gwarancji ,że sprawa nie ujrzy światła dziennego w innych okolicznościach.

Dziękuję za wszystkie słowa wsparcia, naprawdę, sama świadomość, że są ( trochę wirtualne, ale jednak ) osoby, które nie potępiają mnie całkowicie, jest naprawdę dające nadzieję, że nie będzie tak źle
rak
Posty: 995
Rejestracja: 30 wrz 2017, 13:41
Jestem: w kryzysie małżeńskim
Płeć: Mężczyzna

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: rak »

Trzymaj się Tolu,

bo najbliższy okres to raczej będzie burzliwy.

Jeśli chodzi o mnie, to Ciebie nie potępiam,
tylko chciałem Ci zwrócić uwagę na pewne konsekwencje tego co zrobiłaś,
wydaje mi się, że ich pełne zrozumienie może nie zniesie całkowicie trudu,
ale pozwoli trochę poluzować bólu, szczególnie mężowi,
który teraz ma przed sobą pewnie potężną walkę do stoczenia.

Też mi się wydaje, że tutaj masz rację, na razie szok może nie pozwalać
"objąć" mężowi całości tych rewelacji - taka reakcja obronna,
ale ona minie i Twoja postawa, a przede wszystkim unikanie jakiegokolwiek wybielania,
jest kluczowa, żeby przynajmniej trochę ułatwić mu tą walkę, a Wam zwycięstwo..

Pozdrawiam i dużo sił życzę!
Nieważne jest, gdzie jesteś, ale wszędzie tam, gdzie przyjdzie ci się znaleźć, ważne jest, jak żyjesz - Henri J.M.Nouwen
celestyn69
Posty: 1
Rejestracja: 07 sie 2018, 11:08
Jestem: w trakcie rozwodu
Płeć: Mężczyzna

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: celestyn69 »

Witajcie.Jestem nowym forumowiczem.Chciałbym opisac moją sytuację i prosic o rady i wsparcie.Od 25 lat jestem w związku małżeńskiyjm.Od 10 lat zaczęło się psuć miedzy nami glównie z mojego powodu(brak uwagi,czasu dla żony,wspóknuch wyjść,trochę skompstwa itp.Moja żona zaczęła być nieszczęśliwa i mówiła mi o tym a ja to ignorowałem choć próbowałem się zmieniać i obieciwałem to żonie.Jednak nie potrafiłem zaspokoić jej potrzeb.Zona odsuwała się ode mnie i była bardzo nieszczęśjiwa.3 lata temu odkryłem że ma romans przez imternet.Całe moce spędzała pisząć z meżczyzną.Zacząłem wtedy z całego serca walczyć o zone i jej względy.Niestety póżniej musiałem postawić warunek albo ja albo on.Żona po 3 dniach powiedziała że zrywa z nim i spróbuje ze mną.żona z ciężkim sercem zerwała z nim.Było między nami bardzo dobrze jakyś czas.Niestety żona wrócila do relacji z tym mężczyzna od 2 miesięcy przebywa w kraju i mieście tego Pana{wyjechała do pracy}a on jej pomaga no i wybuchła miłość.Pan poimformował ,mnie że nie potrafi żyć bez niej.Ona potwierdziła że go kocha i chce się rozwieść i z nim ożenić.Zostałem z 12 letnim synem.Zawalił nam się cały świat.Syn płacze i ja też.Nie wiemy co będzie. Rozmawiałem z żoną i chce przyjechać aby z nami porozmawiać.W Bogu nadzieja jedynie.
jacek-sychar

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: jacek-sychar »

Witaj Celestyn na naszym forum.

Przykro, że tak skończyły się Wasze marzenia o szczęśliwym małżeństwie.
Doświadczenie mówi, że jak kobieta chce odejść, to zwykle odchodzi. Na nic zdają się prośby i próby logicznego wyjaśnienia problemu.
Sam zostałem z 13 letnim, najmłodszym synem, więc dobrze Cię rozumiem. Oczywiście Ty chciałbyś usłyszeć od nas cudowną radę, po której żona wróci do domu. Przypuszczam, że nawet nie dopuszczasz innej myśli. Ja pół roku łudziłem się, że żona otrzeźwieje. Minęło już 8 lat, a ona dalej w amoku lub wstyd się jej przyznać do błędu.
Teraz warto, abyś zaczął walczyć o siebie i o swojego syna.

Oczywiście zapraszamy do naszych ognisk. Ich lista jest tutaj:
http://sychar.org/ogniska/
Pamiętaj tylko, że teraz są wakacje i część spotkań jest zawieszona.

Możesz za to przyjechać z synem na nasz turnus wakacyjny. Więcej informacji masz tutaj:
viewtopic.php?f=73&t=910

Jak Cię to zainteresuje, to napisz do mnie na priva.

Pamiętaj, że internet nie jest anonimowy. Dlatego pisząc staraj się nie podawać szczegółów, które umożliwiłyby identyfikację Ciebie i Twojej rodziny.
tola2017
Posty: 16
Rejestracja: 01 cze 2018, 15:05
Płeć: Kobieta

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: tola2017 »

Celestyn,
ja nie odeszłam, zostałam.... może być tak, ze z tamtym nie będzie jej wcale lepiej, relacja przez internet, a zwykłe życie we dwoje to zupełnie dwie różne rzeczy, no i macie syna. Znam przypadek, gdzie kobieta odeszła a jedna wróciła. Tylko jedna moja rada... jeśli wróci, nie wypominaj jej zdrady przy każdej okazji, to jest naprawdę trudne jeśli się próbuje coś naprawić a ma się ciągle mętlik w głowie.
tola2017
Posty: 16
Rejestracja: 01 cze 2018, 15:05
Płeć: Kobieta

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: tola2017 »

skoro już się zalogowałam znowu.... może dokończę moją historię. Po "skoku w bok" i wiadomości o ciąży, przyznaniu się, było ciężko mi i mężowi przede wszystkim, ciągłe pytania, analizy, rozmowy.... jemu potrzebne były najwyraźniej, więc starałam się po prostu odpowiadać i przetrwać ten okres cierpliwie. Nie wiem jak jest u innych, wiem, że to moja wina i zasłużyłam sobie na to, ale szczerze, czasami odgrzebywanie wspomnień i ich analiza po raz setny, kiedy człowiek chce zapomnieć i iść dalej.... trudne to jest.
W 21 tygodniu poroniłam, przeszliśmy kolejny trudny okres, pogrzeb dziecka :(, na szczęście udało nam się przetrwać to razem. Nigdy się nie dowiemy kto był ojcem. Może tak musiało być. Ja mam nadal straszny mętlik w głowie, wszystko wydaje mi się takie smutne i bez sensu. Nic już nie będzie takie samo.
renta11
Posty: 842
Rejestracja: 05 lut 2017, 19:20
Płeć: Kobieta

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: renta11 »

Tolu

Przytulam Cię. Straciłam dzieci, znam ten ból. Pomodlę się o spokój Twojego serca i o Wasze małżeństwo i rodzinę.
św. Augustyn
"W zasadach jedność, w szczegółach wolność, we wszystkim miłosierdzie".
marylka
Posty: 1372
Rejestracja: 30 sty 2017, 17:01
Jestem: szczęśliwą żoną
Płeć: Kobieta

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: marylka »

Ja też Cię Tolu przytulam...
s zona
Posty: 3079
Rejestracja: 31 sty 2017, 16:36
Płeć: Kobieta

Re: zdrada.. czy jest jakaś nadzieja?

Post autor: s zona »

Tolu ,
pomodle sie za Was o 15 Koronka :)
Dziekuje za to swiadectwo ,tez mi sie zdarza "odgrzebywac " :oops:
ODPOWIEDZ